ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΩΝ ΕΠΤΑΜΥΛΩΝ

Σχεδιάγραμμα του Σπηλαίου Επταμύλων όπως σχεδιάστηκε από μέλη της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας

Στην περιοχή των Επταμύλων Σερρών, πλησίον των εκεί υπαρχόντων λατομείων, το 1965 ανακαλύφθηκε ένα μαγευτικό σε διάκοσμο Σπήλαιο, όταν κατόπιν ισχυρών εκρήξεων, στο γειτονικό λατομείο, κατέρρευσαν οι βράχοι που κάλυπταν την είσοδο του.

Η είσοδος του Σπηλαίου ευρίσκεται σε ύψος 40 περίπου μέτρων από την βάση του λατομείου.

Έχει άνοιγμα 40Χ90 εκατοστών, είναι ορθογώνια και χωρίζεται σε δύο μέρη, από ένα σταλαγμίτη και δια να εισέλθει κανείς υπάρχει μια σχετική δυσκολία.

Αμέσως μετά την είσοδο υπάρχει ένας ευρύχωρος προθάλαμος, του οποίου όπως φαίνεται ο πλούσιος διάκοσμος που υπήρχε σε αυτόν καταστράφηκε από την επιδρομή διαφόρων ατόμων, που έσπευσαν να «επισκεφθούν» το Σπήλαιο, ευθύς ως ανακαλύφθηκε.

Το Σπήλαιο αυτό φαίνεται ότι είναι φυσική κατάληξη υπογείου ποταμού.

Είναι δαιδαλώδες και δεν υπάρχουν αξιόλογα φυσικά εμπόδια. Το συνολικό μήκος του Σπηλαίου είναι περί τα 600 μέτρα και έχει αρκετές διακλαδώσεις.

Το πλάτος σε περισσότερα σημεία είναι 14 μέτρα και το ύψος 12 μέτρα, όσο δε πλησιάζουμε προς το τέρμα τόσο το πλάτος όσο και το ύψος ελατούνται και καταλήγει το πλάτος μόλις στα 40 εκατοστά.

Η μέγιστη θερμοκρασία στο εσωτερικό του Σπηλαίου είναι 25 βαθμοί Κελσίου, η δε ελάχιστη σε ορισμένα σημεία είναι 17 βαθμοί Κελσίου. Στο τέλος του διαδρόμου του Σπηλαίου, υπάρχει μια πολύ μικρή λιμνούλα.

Γενικά ο διάκοσμος του Σπηλαίου είναι πλούσιος και στολίζεται από σταλακτίτες και σταλαγμίτες και διάφορα λιθώματα, καθώς και άλλα σταλακτικά και σταλαγμιτικά στολίσματα.

Το Σπήλαιο των Επταμύλων είναι τουριστικού ενδιαφέροντος, αφ’ ενός μεν για το μέγεθος του και αφ’ ετέρου διά τον λιθωματικόν διάκοσμον.

Ευθύς ως ανακαλύφθηκε το Σπήλαιο, μέλη του Ε.Ο.Σ Σερρών το επισκέφθηκαν και κατόπιν ενεργειών του τότε διοικητικού συμβουλίου του, μέλη της Σπηλαιολογικής Ομάδας του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου – Κεντρικού Συμβουλίου από την Αθήνα, ήλθαν και το επισκεύθησαν και διαπίστωσαν ότι πρόκειται περί ενός αξιόλογου Σπηλαίου. Προέβησαν δε στην φωτογράφηση του εσωτερικού διάκοσμου, καθώς και στην χαρτογράφηση του.

Νομίζω ότι θα πρέπει να προσεχθεί από τους αρμοδίους και να μεριμνήσουν για την αξιοποίησή του, καθιστώντας αυτό επισκέψιμο, πράγμα που είναι δυνατόν να γίνει για να αποτελέσει ένα σοβαρό πόλο έλξεως για επισκέπτες, τονώνοντας έτσι την τουριστική κίνηση της περιοχής.

Στιγμιότυπα από το θαυμάσιο διάκοσμο του Σπηλαίου Επταμύλων.  

Άρθρο του Νικολάου Χρ. Χρηστίδη τέως Προέδρου ΕΟΣ Σερρών στην εφημερίδα «Η Πρόοδος» στις 21/9/2002

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΗΣΙΔΗΣ ΕΝΑΣ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΣ ΕΥΠΑΤΡΙΔΗΣ ΤΟΥ ΡΟΔΟΛΙΒΟΥΣ

Αρθρο του Νικολάου Χρ. Χρηστίδη (Πατέρα μου) στην εφημερίδα «Η Πρόοδος» στις 29/1/2008 

Πέρασαν σχεδόν 50 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Ζησίδη και σκέφτηκα να γράψω δυο λόγια για τον άνθρωπο αυτόν, που για πολλούς είναι άγνωστος και όπως διαπίστωσα, δυστυχώς, είναι ακόμη άγνωστος και μεταξύ των νεότερων ίσως κατοίκων του Ροδολίβους, τόπο που κάτι προσέφερε, όταν μεσουρανούσε επαγγελματικά και ήταν εις θέσιν να προσφέρει.

          Ο Κωνσταντίνος Ζησίδης γεννήθηκε στην Ήπειρο αλλά σε λίγα χρόνια μετά την γέννηση του, η οικογένεια του μετοίκησε στην Μακεδονία και εγκαταστάθηκε στο Ροδολίβος. Έτσι, γνώρισε ως ιδιαίτερη πατρίδα του το Ροδολίβος, το οποίο αγάπησε με πάθος.

Εκεί μεγάλωσε, μορφώθηκε και αποκατεστάθη επαγγελματικά.

Έγινε μεγάλος καπνέμπορος και από την τίμια δουλειά του απέκτησε σημαντική περιουσία. Προσέφερε δουλειά σε δεκάδες συγχωριανούς του, στην παραγωγή και την επεξεργασία του καπνού, που ήταν περιζήτητος για την άριστη ποιότητα.

Την εποχή εκείνη που είχε την οικονομική δυνατότητα, έκαμε διάφορες δωρεές στην Κοινότητα Ροδολίβους, η κυριότερη των οποίων ήταν η αγορά από την Ιταλία όλων των μουσικών οργάνων που απαιτούνταν για την δημιουργία μιας σωστής και αξιόλογης μουσικής Μπάντας (Φιλαρμονικής) και όχι μόνον αλλά και πλήρωνε τον μισθό του μουσικοδιδάσκαλου, που δίδασκε την εκμάθηση των οργάνων.

Έτσι, το Ροδολίβος την εποχή εκείνη, στα μέσα της δεκαετίας του 1920, απέκτησε φιλαρμονική, την πρώτη φιλαρμονική της περιοχής.

Ακόμη, ο Κων. Ζησίδης απεφάσισε να οικοδομήσει στο Ροδολίβος ένα μεγάλο και μεγαλοπρεπές οίκημα, παρά την αντίθετη γνώμη της οικογένειας του, που τον συμβούλευε να επενδύσει τα χρήματα του στην πόλη των Σερρών.

Αυτός επέμεινε και έκτισε το οίκημα αυτό στο Ροδολίβος που είναι ένα πραγματικό κόσμημα.

Σε ένα σημείο της οικοδομής εντός ενός κύκλου, υπήρχε το μονόγραμμα του, το οποίο δυστυχώς αφαιρέθηκε και απέμεινε μόνο ο κύκλος !

Ο Κων. Ζησίδης έλεγε ότι ήθελε αργότερα να το παραχωρήσει στην Κοινότητα για την στεγαση της.

Δεν πρόλαβε όμως να πραγματοποιηθεί το όνειρο του, γιατί, το 1929 ήλθε το μεγάλο οικονομικό κραχ, που μαζί με τόσους άλλους, τον κατάστρεψε οικονομικά.

Κατασχέθηκε σχεδόν όλη η ακίνητη περιουσία του από την Εθνική Τράπεζα, μεταξύ της οποίας ήταν και το λαμπρό οικοδόμημα που δημιούργησε.

Το οικοδόμημα αυτό πολλά χρόνια αργότερα το αγόρασε από την Τράπεζα η Κοινότητα και εγκαταστάθηκε σε αυτό και σήμερα στεγάζεται το Δημαρχείο Ροδολίβους.

Επίσης, στο συνεχόμενο με το οίκημα οικόπεδο του κτίστηκε το Ειρηνοδικείο Ροδολίβους.

Μετά το κράχ του 1929 και την επελθούσα οικονομική του καταστροφή, ο Κων. Ζησίδης μετακόμισε στην Θεσσαλονίκη όπου διέμεινε για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, εργαζόμενος ως καπνομεσίτης σε διάφορες καπνεμπορικές εταιρίες, στις οποίες ήταν περιζήτητος, διότι, ήταν άριστος γνώστης της εμπορίας καπνού.

Σήμερα διαμένει στην Θεσσαλονίκη η μονάκριβη κόρη του, Μαρία, παντρεμένη με τον εκπαιδευτικό Στέργιο Βρανάκη, αγόμενο από τη Βλάστη Κοζάνης με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον Κώστα που είναι μηχανικός και την Ελένη.

Όσο ο Κωνσταντίνος Ζησίδης ήταν οικονομικά καλά προσέφερε ότι μπορούσε, ήταν γνωστός και αγαπητός σε όλους τους συμπατριώτες του. Μετά, όμως, την οικονομική του καταστροφή, όλοι τον ξέχασαν, όπως γίνεται συνήθως.

Έτσι, στην κηδεία του, που έγινε στις 18 Δεκεμβρίου 1959, στην Θεσσαλονίκης παρ’ όλα που ειδοποιήθηκε σχετικά η τότε Κοινότητα Ροδολίβους, κανείς αντιπρόσωπος της δεν παρέστη. Το μεγάλο παράπονο της οικογένειας του ήταν και είναι ότι ούτε καν ένα συλλυπητήριο τηλεγράφημα δεν απέστειλαν.

Έτσι, λοιπόν ξεχασμένος πέθανε και έτσι ξεχασμένος παραμένει μέχρι σήμερα χωρίς να τύχει ουδεμίας τιμής που να θυμίζει το πέρασμα του από το Ροδολίβος.

Αυτά, θεώρησα καθήκον και υποχρέωση μου να γράψω για τον άνθρωπο που με αγαπούσε πραγματικά, που ήταν θειος μου, διότι, η γυναίκα του, Ελένη Πανταφεύγα, (Τριανταφυλλίδου) ήταν αδελφή της μητέρας μου, Αικατερίνης.

Ο Χρηστίδης έγινε η αιτία να μάθουν οι Σερραίοι το «σκι» και να ασχοληθούν πολλά παιδιά με το άθλημα της Χιονοδρομίας.

Εφημερίδα «Η Πρόοδος» Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΧΡ.  ΧΡΗΣΤΙΔΗ

Ένας πραγματικός «Σερραίος Ευπατρίδης»

Ο Νίκος Χρηστίδης ήταν γόνος παλαιάς , αρχοντικής, Σερραϊκής οικογένειας που διακρίθηκε για τη σημαντική προσφορά και συμμετοχή της στα Σερραϊκά κοινωνικά δρώμενα, πάνω από ένα αιώνα, την οποία και συνέχισε επάξια.

Είναι απόγονος δύο Μακεδονομάχων του Γεωργίου Πανταφεύγα από την Μητέρα του και του Νικολάου Χρηστίδη Ιατρού από τον Πατέρα του.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΒΙΟΣ

Ο Νικόλαος Χρηστίδης του Χρήστου και της Αικατερίνης, γεννήθηκε το 1924 στις Σέρρες και διέμενε μονίμως εκτός των ετών της Βουλγαρικής κατοχής 1941- 1944, επί της οδού Νέστωρος Φωκά 6 στο πατρικό του σπίτι, ένα κομψό κτίριο με εντυπωσιακό διάκοσμο, κατοικία του πατέρα του Ιατρού Χρήστου Χρηστίδη η οποία κτίστηκε το 1926 και κατεδαφιστικέ το 1980 (υπάρχει σε πινάκα του Χρ Μελλίδη) και μετέπειτα στο ίδιο σημείο στο διαμέρισμα του.

Υπηρέτησε επί 35 χρόνια ως Δικαστικός Υπάλληλος στη Γραμματεία των Δικαστηρίων (Πρωτοδικείο Σερρών) από όπου συνταξιοδοτήθηκε με τον βαθμό Διευθυντού Α΄. (Γραμματέως Εφετών).

Παντρεύτηκε την Άννα Στόγιου του Διονυσίου και της Χρυσούλας Σχεδιάστρια, υπάλληλο στην Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Ν. Σερρών (Γραφείο Πολεοδομίας) με την οποία απέκτησε δύο παιδία, την Αικατερίνη καθηγήτρια μουσικής και τον Χρήστο MSc Γεωπόνο και κάτοχο Μεταπτυχιακού Διπλώματος στον Περιβαλλοντικό Σχεδιασμό Πόλεων και Κτηρίων.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

Διετέλεσε :

1.      Γεν Γραμματέας του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών από το έτος 1952 μέχρι το 1969, ήτοι επί 18 συναπτά έτη.

2.      Πρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών από το 1970 μέχρι το 1994, ήτοι επί 24 συναπτά έτη.

3.      Τοπικός Έφορος Προσκόπων Σερρών από το 1951 μέχρι το 1965, ήτοι επί 14 συναπτά έτη.

4.      Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων Σερρών από το 1968 μέχρι το 1980, ήτοι επί 12 συναπτά έτη.

5.      Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματίων Νομού Σερρών

6.      Πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Σταδίου Σερρών.

7.      Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κεντρικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου στην Αθήνα.

8.      Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας – Ορειβασίας με έδρα την Αθήνα.

9.      Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας με έδρα την Αθήνα.

10.  Μέλος της Επιτροπής Τουρισμού Νομού Σερρών.

11.  Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Σώμα Ελλήνων Προσκόπων στην Αθήνα και Α΄. Αντιπρόεδρος αυτού.

12.  Μέλος, Γεν Γραμματέας και Πρόεδρος (2 φορές) του Ροταριανού Ομίλου Σερρών.

13.  Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιστορικού Ομίλου ΟΡΦΕΑΣ Σερρών, επί 37 συνεχή έτη 1968-2005, Αντιπρόεδρος και Γεν Γραμματέας εκ των οποίων τα 9 τελευταία έτη Πρόεδρος.

14.  Πρόεδρος του Ιστορικού Ομίλου ΟΡΦΕΑΣ Σερρών από το 1997 - 2006

15.  Τακτικό Μέλος του Ιδρύματος Σώμα Ελλήνων Προσκόπων.

16.  Πρόεδρος επί σειρά ετών της Επιτροπής Περιφερειακής Εφορείας Σερρών .

17.  Τακτικό Μέλος της Εταιρείας Φίλων του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών .

18.  Πρόεδρος επί σειρά ετών της Ενώσεως Παλαιών Προσκόπων Νομού Σερρών .

19.  Τακτικό Μέλος του Επιβοηθητικού Συνδέσμου εξυψώσεως ΠΡΟΜΑΧΩΝ (Αθήνα)

20.  Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οικοδομικού Συνεταιρισμού Παραθεριστών Χρυσοπηγής «Η ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ».

Δια την εν γένει κοινωνική του προσφορά του απονεμήθηκαν κατά καιρούς διάφορες τιμητικές διακρίσεις :

1.  Πολεμικός Σταυρός Γ΄ Τάξεως δια του από 2 Φεβρουαρίου 1950 Β.Δ δια τας προς την Πατρίδα Υπηρεσίες .

2.  Ευαρέσκεια του Διευθυντού του Στρατολογικού Γραφείου Σερρών (134) δι ευδόκιμον υπηρεσία ως Στρατιώτου Η.Δ.Κ.10-1-49 .

3.  Δίπλωμα και Αργυρούν Μετάλλιον του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού την 20-3-91.

4.  Δίπλωμα και Χρυσούν Μετάλλιον του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού την 19-12-96.

5.  Μετάλλιο Ευδοκίμου Υπηρεσίας του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων 1968 .

6.  Μετάλλιον Προσκοπικής Αξίας του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων 1970 .

7.  Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων 1973 .

8.  Παράσημο Αργυρού Φοίνικος του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων (Ανώτατη τιμητική διάκριση του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων) 1990 .

9.  Μετάλλιο του Επιβοηθητικού Συνδέσμου Εξυψώσεως ΠΡΟΜΑΧΩΝ δια τας προς την Νεότητα προσφερθείσας Υπηρεσίας 1989 .

10.    Μετάλλιο του Επιβοηθητικού Συνδέσμου Εξυψώσεως ΠΡΟΜΑΧΩΝ δια τας προς την Θρησκεία προσφερθείσας Υπηρεσίας 1989 .

11.    Μετάλλιο του Επιβοηθητικού Συνδέσμου Εξυψώσεως ΠΡΟΜΑΧΩΝ δια τας προς την Κοινωνία προσφερθείσας Υπηρεσίας 1989 .

12.    Αναμνηστικό Δίπλωμα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας σε αναγνώριση της προσφοράς για την οργάνωση της 16ης Βαλκανιάδας 1985 .

13.    Τιμητικό Δίπλωμα από τον Πρόεδρο του Διεθνούς Ρόταρυ για την ανθρωπιστική προσφορά του. Το Διεθνές Ροταριανό Ίδρυμα τον ανακήρυξε το 1986 Εταίρο Πωλ Χάρις που είναι η ανώτατη διάκριση του Ρόταρυ και έχει δοθεί μέχρι σήμερα σε μόλις εννέα Σερραίους, μεταξύ αυτών τον Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής.

14.    Τιμητική Πλακέτα της Επιτροπής Παλαιών Προσκόπων Σιδηροκάστρου 1990 .

15.    Τιμητική Πλακέτα από Τεχνική Επιτροπή Χιονοδρομίας Σερρών για την πολύχρονη προσφορά στο Άθλημα της Χιονοδρομίας 1993 .

16.    Τιμητική Πλακέτα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβατικών Συλλόγων δια την πολύχρονη και πολύπλευρη προσφορά στο χώρο της Ελληνικής Ορειβασίας 1995.

17.    Τιμητική Πλακέτα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας για την μεγάλη προσφορά στην Ελληνική Ορειβασία και Αθλητική Χιονοδρομία 1995.

18.    Τιμητική Πλακέτα των Ορειβατικών Συλλόγων Αν. Μακεδονίας – Θράκης σε ένδειξη ελαχίστης τιμής και ευγνωμοσύνης για την μεγάλη προσφορά στην Ελληνική Ορειβασία 1995 .

19.    Τιμητική Πλακέτα του Ροταριανού Ομίλου Σερρών διά την πολύχρονη προσφορά και την συγγραφή Ιστορίας του Ροταριανού Ομίλου Σερρών το 2002 .

20.    Τιμητική Πλακέτα της 2480 Ροταριανής Περιφέρειας του Διεθνούς Ρόταρυ για την συγγραφή της Ιστορίας του Ροταριανού Ομίλου Σερρών 2002 .

21.    Τιμητική πλακέτα του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών για την συγγραφή του έργου «Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Σερρών – Ιστορική Αναδρομή 1930 – 1994, το 2003.

22.    Τιμητική πλακέτα από τον Ιστορικό Όμιλο «ΟΡΦΕΑΣ» Σερρών διά την πολύχρονη και πολύπλευρη προσφορά του στον Όμιλο «ΟΡΦΕΑ» και στον πολιτισμό, το 2006.

23.    Τιμητική πλακέτα από τον Διοικητή της 2480 Ροταριανής Περιφέρειας Votislav .V. Mitic δια την πολύτιμη και πολυετή προσφορά του στο Ρόταρυ.

24.    Τιμητική πλακέτα από το Περιφερειακό Τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για το συγγραφικό του αφιέρωμα.

25.    Από τον Δήμο Σερρών για το τελευταίο του βιβλίο «Οι δρόμοι των Σερρών και ονοματολογία των» το οποίο και δώρισε και υπάρχει σε όλες τις βιβλιοθήκες των σχολείων της πόλης μας.

Διάφορα ευχαριστήρια και συγχαρητήρια έγγραφα Διοικητικών, Στρατιωτικών Αρχών, της Εκκλησιάς, της Χωροφυλακής και διαφόρων Σωματείων και Συλλόγων δια τας προσφερθείσας υπηρεσίας.

Κατά τον χρόνο της υπηρεσίας του στον Προσκοπισμό ως Περιφερειακός Έφορος Σερρών, συνετέλεσε στην αύξηση της Δυνάμεως του Προσκοπισμού στην περιοχή μας, στην πραγματοποίηση διαφόρων Προσκοπικών εκδηλώσεων, Κατασκηνώσεων, Τζαμπορέττων, Σχολών κ.λ.π. Επίσης συνετέλεσε στην απόκτηση και δημιουργία του Κατασκηνωτικού Κέντρου Προσκόπων Σερρών στη Χρυσοπηγή, στην απόκτηση πληθώρας οικοπέδων σε διάφορα χωριά της περιοχής μας και στην ανέγερση διαφόρων Προσκοπικών Λεσχών, στην αγορά δύο ακινήτων στην Πόλη των Σερρών εις ένα εκ των οποίων στεγάζονται τα Γραφεία της Περιφερειακής Εφορείας και στο άλλο ένα Σύστημα Προσκόπων.

Κατά την μακρόχρονη θητεία του ως Γεν Γραμματέως στον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Σερρών συνετέλεσε στην ανέγερση του Καταφυγίου Λαϊλιά και ως Πρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών στην δημιουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Λαϊλιά στην ανέγερση του Χιονοδρομικού Περιπτέρου – ΣΑΛΕ – του Λαϊλιά, στην αγορά Γραφείων, Λεωφορείου και διαφόρων άλλων έργων και γενικά εις την εξύψωση του κύρους του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών, και την ανάπτυξης της Ορειβασίας και Χιονοδρομίας.

Δημοσίευσε κατά περιόδους διάφορες εργασίες επί Προσκοπικών Θεμάτων, καθώς επίσης και διαφόρων Ορειβατικών, Χιονοδρομικών, εκδρομικών, Ροταριανών, Ιστορικών και λοιπών θεμάτων, σε διάφορα περιοδικά όπως : «Ο ΠΡΟΣΚΟΠΟΣ», «Ο ΚΡΙΚΟΣ ΤΩΝ ΒΑΘΜΟΦΟΡΩΝ», στο «Μακεδονικό Ημερολόγιο», στο «Πανσερραϊκό  Ημερολόγιο», σε διάφορες εφημερίδες και κυρίως στην «ΠΡΟΟΔΟ».

Εξέδωσε επίσης διάφορα βιβλία :

1.      Το «Σερραϊκό Ύπαιθρο και Ορειβασία» το 1958.

2.      «Σύντομο αναδρομή στην Πορεία του Προσκοπισμού στο Νομό Σερρών και Ιστορική Δράση της Π.Ε . Σερρών κατά τα έτη 1946 – 1949» το 1970.

3.      «1930 – 1980 50 Χρόνια Ορειβατικής και Χιονοδρομικής δραστηριότητα του Ε.Ο.Σ . ΣΕΡΡΩΝ» το 1980.

4.      «Ροταριανός Όμιλος Σερρών 1952 – 1982 30 χρόνια» το 1982.

5.      «Γνωρίστε τα Σέρρας» το 1985.

6.       «Ροταριανός Όμιλος Σερρών 1952 – 1992  40 χρόνια» το 1992.

7.      «Ροταριανός Όμιλος Σερρών 1952 – 2002  50 χρόνια» το 2002.

8.      «Ο Προσκοπισμός στα Σέρρας Ιστορική Αναδρομή 1910 –1980» το 2002.

9.      «Σταχιολογήματα Δημοσιεύσεων Χρήστου Χρηστίδη Ιατρού» το 2002.

10.  «Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Σερρών  -  Ιστορική Αναδρομή 1930 – 1994» το 2003.

11.  «Ροταριανά Θέματα» το 2003.

12.  «Θυμάμαι» το 2004.

13.  «Επετηρίδα του Ροταριανού Ομίλου Σερρών 1952 – 2005», το 2005.

14.  Δραστηριότητες του Ομίλου «ΟΡΦΕΑΣ» Σερρών 1991 – 2006, το 2005.

15.  «Παραθεριστικός Οικισμός ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ, το 2006.

16.  «Περιφερειακό Τμήμα Σερρών» Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το 2008.

17.  «Μια μικρή Διαδρομή στην Κοινωνική και Πολιτιστική Προσφορά μου στον τόπο», το 2009.

18.  «Αγάλματα και Μνημεία Ν. Σερρών», το 2010.

19.  «Οι δρόμοι των Σερρών και η Ονοματολογία των», το 2012.

Ως άνθρωπος ο Νίκος Χρηστίδης αγαπήθηκε από τη Σερραϊκή κοινωνία, για την εντιμότητα και σεμνότητα του χαρακτήρα του, κυρίως όμως για τη δημιουργικότητα και τη μετριοπάθεια του στον χειρισμό των κοινών πραγμάτων που με επιτυχία υπηρέτησε σε όλη τη ζωή του.

Η πλούσια κοινωνική, πολιτιστική και συγγραφική του δράση στην πόλη των Σερρών, καθώς και η απαράμιλλη αγάπη του για την πόλη και το Ν. Σερρών, αποτελούν την παρακαταθήκη του για να τον θυμόμαστε.

Δύσκολο να περιγράψει κανείς σε λίγες λέξεις τα έργα και τις ημέρες του Νίκου Χρηστίδη.

Εάν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνει είναι τεράστιο.

Ευδόκησε να δει οδό της πόλης μας να φέρει το όνομα του παππού του Μακεδονομάχου Νικόλαου Χρηστίδη Ιατρού, ο οποίος συνέγραψε την «Ενέσιμο διατριβή περί τραυμάτων» και ανακηρύχτηκε διδάκτορας Ιατρικής και συντόμως και του πατέρα του, επίσης Ιατρού, πρώτου Αντιδημάρχου Σερρών για πολλά έτη, πρώτου πρόεδρου του Νοσοκομείου Σερρών και του Ιατρικού Συλλόγου με μεγάλη προσφορά στον ανθελονοσιακό αγώνα και τον τόπο μας, γεγονός που τον χαροποίησε τα μέγιστα στις τελευταίες μέρες που τον είχαμε κοντά μας.

Πιστεύω η Αρχές του τόπου μας να τον τιμήσουν αναλόγως και να λάβουν υπόψη την προσωπική μου άποψη την οποία και έχω δημοσίευση στο παρελθόν όταν ακόμα ο φίλος και συνεργάτης της εφημερίδας μου Νίκος ήταν εν ζωή, να μετονομαστεί το Χιονοδρομικό κέντρο Λαϊλιά σε «Νικόλαος Χρηστίδης».

Θα ήταν η ελάχιστη προσφορά σε αυτόν, διότι πέρα από το ως Πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών αποπεράτωσε το καταφύγιο «Χρήστος Καραμπουρούνης» στον Λαϊλιά και δημιούργησε το «ΣΑΛΕ», οργάνωσε την Χιονοδρομική πίστα με αναβατήρα και τα απαραίτητα μηχανήματα.

Ο Χρηστίδης έγινε η αιτία να μάθουν οι Σερραίοι το «σκι» και να ασχοληθούν πολλά παιδιά με το άθλημα της Χιονοδρομίας.

Ως Σερραίοι της το χρωστάμε στην μνήμη του.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΙΔΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΑ  

θα πρέπει να τιμηθεί, έστω μετά θάνατον Ο Νικόλαος Χρηστίδης

Παρασκηνιακά και άλλα (εφημερίδα Προοδος)

Ένα μικρό αφιέρωμα της στήλης στο χιονοδρομικό μας κέντρο και σε όλους όσοι μόχθησαν για τη δημιουργία του και την ανάπτυξη του

Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Τα Βουνά του νομού μας, καλύφθηκαν από παχύ στρώμα χιονιού και αυτό έχει πολύπλευρες ωφέλειες, για τη φύση και τους ανθρώπους

Χιονοπτώσεις σημειώθηκαν και στην περιοχή του Χιονοδρομικού Κέντρου του Λαιλιά, οπότε από σήμερα, Σάββατο, οι λάτρεις της χιονοδρομίας θα αρχίσουν να ανηφορίζουν για το πανέμορφο βουνό μας, καθώς τίθεται σε λειτουργία η πίστα καταβάσεων.

Αξίζει να αναφέρω ότι η δημιουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου στον Λαιλιά, άρχισε από τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Σερρών, με πρόεδρο τον πρόσφατα αποβιώσαντα, Νικόλαο Χρηστίδη.

Διαμορφώθηκε μια πολύ καλή πίστα καταβάσεων, ανηγέρθη ένα μοναδικό στην Ελλάδα (για την ομορφιά του) χιονοδρομικό περίπτερο (σαλέ), εγκαταστάθηκε συρόμενος αναβατήρας, έγινε η προμήθεια χιονοστρωτήρα και κατασκευάστηκε ένας περιστρεφόμενος άξονας με έξι ακτίνες, για την εκμάθηση του σκι σε αρχαρίους

Παράλληλα, είχαν αρχίσει μεθοδευμένες προσπάθειες για την ασφαλτόστρωση της οδού από τη διασταύρωση προς Ορεινή μέχρι τον Λαιλια

Ο αείμνηστος πρόεδρος του Επιμελητηρίου Σερρών, Χρήστος Μαρμαρέλλης ένας σπουδαίος παράγοντας του τόπου μας, ένας οραματιστής με μεγάλο έργο (σ’ αυτόν οφείλεται η δημιουργία της Βιομηχανικής Περιοχής Σερρών, η ίδρυση Τελωνείου, η Διεύθυνση Χημικών Υπηρεσιών, η ίδρυση Λιμενικού Ταμείου Αμφιπόλης κλπ), με συνεχείς αναφορές του στις συνεδριάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου, πέτυχε να πείσει τον τότε νομάρχη Ηλία Μάμαλη, να εγκριθεί μια σημαντική πίστωση για την ασφαλτόστρωση μεγάλου τμήματος της οδου Ορεινή – Λαιλιας

Την περίοδο 1990-1993, ο τότε νομάρχης, Αναστ. Λιασκος διέθεσε αρκετά εκατομμύρια δραχμές για την αγορά ενός νέου μεγάλου χιονοστρωτήρα, για τον Λαιλιά.

Επί των ημερών του νομάρχη Στεφ. Φωτιάδη, έγιναν στον Λαιλιά εκτεταμένες νέες ασφαλτοστρώσεις. Μάλιστα, ασφαλτοστρώθηκε και η οδός από την διασταύρωση του Καταφυγίου «Χρήστος Καραμπουρούνης» μέχρι την περιοχή Ξυλοκόπων και τη σύνδεση της με την οδό προς Χιονοδρομικό Κέντρο.

Ακόμη αξίζει να αναφερθεί ότι ο αείμνηστος Μάκης (Αδάμ) Παναγιώτου, ένας από τους πρωτοπόρους του αθλητικού σκι, τοποθέτησε με έξοδα του έναν συρόμενο αναβατήρα, μήκους 150μ., για αρχαρίους.

Δυστυχώς παρά τις πολύχρονες προσπάθειες όλων των προεδρείων του ΕΟΣ Σερρών, για την δημιουργία μια ακόμη μεγάλης πίστας καταβάσεων, από την κορυφή του Προφήτη Ηλία, μέχρι την περιοχή Ξυλοκόπων, δεν καρποφόρησαν, εξαιτίας στενόμυαλων υπηρεσιακών παραγόντων του Δημοσίου.

Και όμως η χιονοδρομία και η ανάπτυξη ενός χιονοδρομικού κέντρου, έχει πάρα πολλές ωφέλειες για έναν τόπο.

Παραδείγματα όσα θέλετε. Ενδεικτικά, θα αναφερθώ μόνο σε τέσσερα. Τα Χιονοδρομικά του Βόρα (σας λέει τίποτα ο Παλιός Άγιος Αθανάσιος;), τα Τρία Πέντε Πηγάδια της Νάουσας, το Σέλι της Βέροιας και η Βασιλίτσα των Γρεβενών. Σ’ αυτά, προσθέστε τη Βίγλα Πισοδερίου, το Χελμό Καλάβρύτων, τον Παρνασσό και τον Τυμφρηστό Καρπενησίου.

Όπου έγιναν χιονοδρομικά κέντρα, με τρεις, πέντε και δέκα πίστες, η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής ήταν θεαματική, με μεγάλα πλεονεκτήματα για την τοπική οικονομία.

Στην περιοχή «Ντρένες» του Λαιλιά, περίπου οκτώ χιλιόμετρα πριν το χιονοδρομικό κέντρο, η ιδιωτική πρωτοβουλία έκανε θαύματα. Ανηγέρθη ένα υπέροχο ξενοδοχείο σε ισανική τοποθεσία η «Αετόπετρα», κατασκευάστηκε ένας ξενώνας, η «Κανέλλα», δημιουργήθηκαν τέσσερις ταβέρνες, ενώ στο υπέροχο σαλέ του Λαιλιά, υπάρχει στο ισόγειο εστιατόριο και στον 1^ο όροφο καφετερία.

Αυτά, σαν ένα μικρό αφιέρωμα της στήλης στο χιονοδρομικό μας κέντρο και σε όλους όσοι μόχθησαν για τη δημιουργία του και την ανάπτυξη του. Και κάτι τελευταίο. Θα πρέπει να τιμηθεί, έστω μετά θάνατον, ο Νικόλαος Χρηστίδης, με την ονομασία της πίστας καταβάσεων ή του χιονοδρομικού κέντρου .

Η ΣΦΗΚΑ

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΙΔΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΑ   

ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΤΟ 40ΝΘΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΙΔΗ

Έγραψε η εφημερίδα «Σερραικό Θάρρος» του σαββατοκύριακου 01-02/ Φεβρουαρίου 2014 τα εξής :

Την περασμένη Κυριακή 26 Ιανουαρίου στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου Σερρών τελέστηκε το 40νθημερο μνημόσυνο του Νικολάου Χρηστίδη. Πολλοί Σερραίοι, φίλοι, συγγενείς παραβρέθηκαν. Ο Νικόλαος Χρηστίδης διακρινόταν για την κοινωνική του προσφορά ενώ παράλληλα ανέπτυξε πλούσια συγγραφική δραστηριότητα. Υπηρέτησε ως Δικαστικός Υπάλληλος επί 35 χρόνια στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Σερρών απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1981 με βαθμό Διευθυντού Α΄ (Γραμματέας Εφετών).

Με συνοδοιπόρο της ζωής του Άννα Στόγιου, σχεδιάστρια, υπάλληλο στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Ν. Σερρών απέκτησε δυο παιδιά, την Αικατερίνη, η οποία είναι καθηγήτρια Μουσικής και τον Χρήστο που είναι γεωπόνος.

Για την κοινωνική του προσφορά του απονεμήθηκαν κατά καιρούς διάφορες τιμητικές διακρίσεις και μετάλλια. Διετέλεσε πρόεδρος του ιστορικού ομίλου «Ορφέας» και πολλών άλλων συλλόγων όπως του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών, του Ροταριανού Ομίλου, της Επιτροπής Εθνικού Σταδίου Σερρών, ενώ διετέλεσε και γενικός γραμματέας της Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματίων Σερρών. Εξέδωσε πολλά βιβλία, περίπου 20.

Το τελευταίο Βιβλίο που εξέδωσε το 2012 είχε τον τίτλο : «Οι Δρόμοι των Σερρών και η ονοματολογία των». Είχε αφιερώσει το τελευταίο του Βιβλίο στην πόλη των Σερρών την οποία τόσο αγάπησε : Αφιερώνεται στην πόλη των Σερρών που τον επόμενο χρόνο 2013 γιορτάζει τα 100 χρόνια από απελευθέρωση της  

 Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΙΔΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΣΕΡΡΑΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ» ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΑ