ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΛΙΟΚΑΛΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ

Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ

Ειρήνη μέσα από την Προσφορά...



"Η έννοια της ειρήνης διαφέρει ανάμεσα στους ανθρώπους και στις κουλτούρες. Μπορεί να σημαίνει προσωπική ηρεμία, ευτυχία μέσα στην οικογένεια και μια αίσθηση εσωτερικής ικανοποίησης με τη ζωή μας – ή μπορεί να σημαίνει μια κατάσταση ασφάλειας, όπου ικανοποιούνται βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Όπως κι αν ορίσουμε την ειρήνη, είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την προσφορά.
Στο Ρόταρυ, η προσφορά είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια δευτερεύουσα ή περιστασιακή επιδίωξη. Είναι τρόπος ζωής. Είναι μια προσέγγιση που υπογραμμίζει το ενδιαφέρον και τη φροντίδα για τους άλλους και οδηγεί στην αρμονία μεταξύ των ανθρώπων. Αγκαλιάζοντας την προσφορά σε κάθε πλευρά της ζωής μας, καλλιεργούμε ένα πνεύμα συνεργασίας, βρίσκουμε την καλή θέληση για τους άλλους και επιλέγουμε την ειρήνη.

Νέο βιβλίο με τίτλο «Οι δρόμοι των Σερρών και η Ονοματολογία των» από τον Νικόλαο Χρηστίδη

Με ένα νέο , χρήσιμο πόνημα ,  το 19ο σε αριθμό , με τίτλο «Οι δρόμοι των Σερρών και η Ονοματολογία των» , συνεχίζει το συγγραφικό και ιστορικό του έργο του ο πολυγραφώτατος και ακάματος ερευνητής της σερραϊκής μεταπολεμικλής πολιτιστικής ιστορίας ευπατρίδης , πατέρας μου Νικόλαος Χρηστίδης συμπληρώνοντας μια ακόμη προσφορά στη Σερραϊκή κοινωνία .
Ο συγγραφέας  όπως λέει ο ίδιος στο πρόλογο του βιβλίου , παρακινήθηκε στη συγγραφή του από την ανάγκη να γίνει γνωστό στο ευρύτερο κοινό και όχι μόνο της πόλης μας, η σημασία που έχει η ονοματοθεσία των διαφόρων δρόμων της πόλης μας, ποιοι είναι αυτοί των οποίων τα ονόματα αναφέρονται καθώς και η σημασία των τοποθεσιών και των γεγονότων στα οποία αναφέρονται.
Η πόλη μας είναι πολύ εκτεταμένη με μεγάλο αριθμό δρόμων γύρω στους
600 και η ονοματοθεσία των περισσότερων έγινε από πολύ παλιά χρόνια και
πολλά στοιχεία της δεν υπήρχαν.
Στην αρχή του βιβλίου γίνεται αναφορά με  λίγα λόγια για την Μεγάλη Ιστορία της πόλης μας , καθώς και για το έμβλημα της πόλεως και των διαφόρων μεταλλίων που καθιέρωσε ο Δήμος για την επιβράβευση διαφόρων ατόμων για αξιόλογες πράξεις .

Αυτή η αξιέπαινη πρωτοβουλία τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε στο τυπογραφείο των αδελφών Χαραλαμπίδη στις Σέρρες , τον Μάρτιο του 2012 , με έξοδα του συγγραφέα σε περιορισμένο αριθμό . Δεν διατίθεται στο εμπόριο .
Μπορεί όμως όποιος το επιθυμεί να το διαβάσει , κατεβάζοντας το , από την σελίδα της Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών
Πατώντας εδώ : http://www.serrelib.gr/pdf/dromoiserron.pdf

Εναλλακτικά  πηγαίνετε στην σελίδα της Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σερρών http://www.serrelib.gr/ πατήστε πάνω στο I love serres (Σέρρες) , τοπική ιστορία , κατεβείτε μέχρι κάτω Αγάλματα - Μνημεία – Δρόμοι και εκεί θα βρείτε το βιβλίο «Οι δρόμοι των Σερρών και η Ονοματολογία των» (υπάρχει μια φωτογραφία της πρώην οικίας του Συγγραφέα , το σπίτι του πατέρα του Χρήστου Χρηστίδη Ιατρού) , καθώς και το προηγούμενο βιβλίο του  ΑΓΑΛΜΑΤΑ & ΜΝΗΜΕΙΑ Ν. ΣΕΡΡΩΝ

Σαν σήμερα 28 Μαρτίου 1968

Σαν σήμερα 28 Μαρτίου 1968 στην Σέρρες πέθανε ο Χρήστος Χρηστίδης του Νικολάου .

Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1890

Το 1910 γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών , από όπου αποφοίτησε το 1914 .

Εγκαταστάθηκε στις Σέρρες το 1916 και άσκησε το επάγγελμα του Γιατρού μέχρι το 1955.

Υπηρέτησε ως Ιατρός στο Δημοτικό Ορφανοτροφείο Θηλαίων και Αρένων και Διευθυντής της Παθολογικής κλινικής του Νοσοκομείου Σερρών επί 25 χρόνια .

Διετέλεσε Πρόεδρος του Δήμου , Δημοτικός Σύμβουλος , Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου επί 15 χρόνια Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Σερρών , μέλος του Γενικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και 30 χρόνια Πρόεδρος του Ορφεα Σερρών  

ΠΟΤΕ ΓΙΟΡΤΑΣΤΗΚΕ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ

Η 25η Μαρτίου, ως ημέρα της εθνικής παλιγγενεσίας, γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα του 1838 και από τότε καθιερώθηκε με θρησκευτική ευλάβεια σε όλο το πανελλήνιο. Η καθιέρωση της εορτής οφείλεται στην επιμονή και το πείσμα του Δημάρχου της Αθήνας Δημ. Καλλιφρονά (1805 – 1879).

Ο Δήμαρχος ήρθε σε ρήξη με τη βαυαρική διοίκηση και συγκεκριμένα με το Υπουργείο των Εσωτερικών το οποίο δεν επιθυμούσε έξοδα για γιορτές, όταν οι αγωνιστές δεν είχαν να φάνε. Κατά μία άλλη εκδοχή το Παλάτι, μάλλον, δεν επιθυμούσε να συνδέσει την εθνική εορτή με την Ορθοδοξία, για να μη δώσει την ευκαιρία στην Εκκλησία να καπηλευτεί την επανάσταση των Ελλήνων. Τελικά, ο Δήμαρχος θα οργανώσει μόνος του  τον εορτασμό και εκ του αποτελέσματος κατάφερε να δώσει πανηγυρική ατμόσφαιρα, που ευχαρίστησε τους 17.000 Αθηναίους, οι οποίοι κατοικούσαν, τότε, στην πρωτεύουσα.

Συγκεκριμένα, σημαιοστόλισε την πόλη και καθάρισε τις (λιγοστές) πλατείες. Ο εορτασμός άρχισε την παραμονή το βράδυ με 21 κανονιοβολισμούς. Και την άλλη μέρα, Παρασκευή πρωί, ανήμερα του Ευαγγελισμού, η Αθήνα ξύπνησε με 21 νέους κανονιοβολισμούς. Αριθμός συμβολικός , που συνδυάζεται με το ’21 της επαναστασης. Άρχισαν, έπειτα, να χτυπούν πανηγυρικά οι καμπάνες των εκκλησιών.

Το πρωί, της 25ης Μαρτίου 1838, εψάλη δοξολογία στον, τότε, Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Ειρήνης (στην οδό Αιόλου), στην οποία, και μόνο εκεί, παραβρέθηκε και ο Όθων ντυμένος με την παραδοσιακή φουστανέλα. Το απόγευμα οργανώθηκε από το Δήμο χορός στην πλατεία των παλαιών Ανακτόρων στον οποίο συμμετείχαν όλοι οι νέοι της πόλης ανεξάρτητα από την κοινωνική τους τάξη και τους παρακολούθησαν πολλοί από τους Αγωνιστές του 1821. Τη νύχτα ο Δήμαρχος, πάντα, φωταγώγησε με λαδοφάναρα τους κεντρικούς δρόμους και την Ακρόπολη.

Τέλος, οι Αθηναίοι έμειναν αποσβολωμένοι από το υπερθέαμα, όταν αντίκρισαν στο Λυκαβηττό φαναράκια που τα κρατούσαν νεολαίοι της εποχής και σχημάτιζαν ένα τεράστιο φωτεινό σταυρό με τις λέξεις «Εν τούτω Νίκα».

Έτσι, το 1838 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η 25 Μαρτίου, ως μέρα μνήμης των Ελλήνων Αγωνιστών του 1821. Και τούτη η γιορτή έγινε με γκρίνια, με διαφωνίες και με πλουσιοπάροχη μεγαλοπρέπεια (ενώ χρήματα δεν υπήρχαν), κατά την πατροπαράδοτη συνήθεια μας. Οι κακές γλώσσες λένε ότι για τη γιορτή ετούτη δαπανήθηκε μέρος των χρημάτων, που προοριζόταν για την ανέγερση του Πανεπιστημίου.

πηγη :  http://www.agioritikovima.gr/2011-07-14-22-28-56/5697-pote-giortatike-pr%CE%BFti-fora-i-i-martiou

23 Φεβρουαρίου 1905 . Ημέρα της ιδρύσεως του Ρόταρυ

Το ρόταρυ είναι δημιούργημα ενός ασήμαντου τότε δικηγόρου από το Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής του Paul P. Harris.

Η 23 Φεβρουαρίου του 1905 είναι η ημέρα της ιδρύσεως του ρόταρυ το οποίο σήμερα είναι ξαπλωμένο σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σήμερα έχει στους κόλπους του 1.300.000 ροταριανούς οι οποίοι συγκροτούν 34.000 ροταριανούς Ομίλους που ανήκουν σε 534 Περιφέρειες που εδρεύουν σε 200 χώρες.

Οι σκοποί του ρόταρυ συνίστανται στην ενθάρρυνση και καλλιέργεια του ιδανικού της εξυπηρετήσεως του πλησίον, την οποία το ρόταρυ θεωρεί ως την βάσει κάθε εντίμου εργασίας.

Το Διεθνές ρόταρυ κάθε χρόνο εκπονεί διάφορα αξιόλογα προγράμματα τα οποία πραγματοποιούνται από όλους τους ροταριανούς ομίλους σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Το ρόταρυ δεν είναι θρησκευτική οργάνωση, είναι όμως χτισμένο επάνω στις αιώνιες αρχές και αξίες που έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν το ρόλο της ηθικής πυξίδας για τους ανθρώπους, διαμέσου των αιώνων.

Σήμερα 23 Φεβρουαρίου που γιορτάζεται από όλους του ροταριανούς ομίλους θα αναφέρω ορισμένα ενδιαφέρονται σημεία από ομιλίες και δημοσιεύσεις του ιδρυτού του ρόταρυ Paul P. Harris. Τιμώντας την μνήμη του, που πίστευε ότι το ροταριανό όραμα είναι να αξιοποιήσει τη μεγάλη δύναμη της φιλίας για να βοηθήσει την πραγματοποίηση του παγκόσμιου έργου του. Ο ιδρυτής λοιπόν του ρόταρυ έλεγε:

«Αν το Ρόταρυ που φτιάξαμε δεν προορίζεται να είναι απλώς κάτι εφήμερο, αυτό θα οφείλεται στο γεγονός ότι εσύ κι εγώ έχουμε μάθει πόση σημασία έχει να ανεχόμαστε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου, την αξία, δηλαδή, της ανεκτικότητας».

Ορθολογιστικός Ροταριανισμός,

Περιοδικό The National Rotarian, Ιανουάριος 1911

«Η φιλία είναι ένας φυσικός και πρόθυμος υπηρέτης … Δεν υπάρχει κανένας λόγος … να μην αξιοποιηθεί η μεγάλη δύναμη της φιλίας ώστε να συμβάλει στο παγκόσμιο έργο».

Αναφορά του Προέδρου,

Παγκόσμιο Συνέδριο του Ρόταρυ 1912

Νταλούθ, Μιννεσότα, ΗΠΑ

«Είναι πιο εύκολο να κινήσεις το ενδιαφέρον των ανθρώπων για το πόλεμο παρά για την ειρήνη. Συνεπώς, απαιτείται περισσότερη ηθική δύναμη για να συζητήσει κανείς για την ειρήνη από ότι για τον πόλεμο».

Το Ρόταρυ στο Ξεκίνημά του,

Περιοδικό THE ROTARIAN, Φεβρουάριος 1917

«Το καλύτερο αντίδοτο στο διεθνή φόβο είναι η διεθνής κατανόηση: ο καλύτερος τρόπος για να καλλιεργηθεί η διεθνής κατανόηση είναι οι επαγγελματικές και οι κοινωνικές σχέσεις».

Μήνυμα στη Ροταριανή Συνέλευση του Ειρηνικού,

1928, Τόκυο, Ιαπωνία

«Ο άνθρωπος συγγενεύει με τους συνανθρώπους του ανεξαρτήτως φυλής, θρησκεύματος ή πολιτική τοποθέτησης, και όσο μεγαλύτερη η ποικιλία τόσο πιο απολαυστική η συνύπαρξη. Το μόνο που χρειάζεται η φιλική συναναστροφή είναι να πιστέψεις ότι αξίζει να την δοκιμάσεις. Μετά, θα φροντίσει μόνη της να συνεχιστεί σε κάθε συντροφιά».

Ένας Δρόμος που Ταξίδεψα,

Περιοδικό THE ROTARIAN, Φεβρουάριος 1934

«Είναι όλα εντάξει στο Ρόταρυ; Αν ναι, ο Θεός να μας λυπηθεί. Πλησιάζουμε στο τέλος των ημερών μας».

Τα Καλύτερα Έρχονται,

Περιοδικό THE ROTARIAN, Φεβρουάριος 1945

«Η φιλία ήταν ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε το Ρόταρυ και η ανοχή είναι το στοιχείο που διατηρεί τη συνοχή του».

Ο Δρόμος μου προς το Ρόταρυ

Νικόλαος .Χρ. Χρηστίδης Τέως Πρόεδρος Ρ.Ο. Σερρών

22 Φεβρουαρίου 1907 ημέρα ιδρύσεως του Παγκόσμιου προσκοπισμού

22^α Φεβρουαρίου

Η 22 Φεβρουαρίου του 1907 είναι η ημέρα της ιδρύσεως του Παγκόσμιου προσκοπισμού από τον BADEN POWELL στην Αγγλία.

Στην Ελλάδα ο προσκοπισμός μεταλαμπαδεύτηκε το 1910 χάρις στον αείμνηστο Αθανάσιο Λευκαδίτη.

Την 22 Φεβρουαρίου είναι η ημέρα των γενεθλίων του ιδρυτού του προσκοπισμού BADEN POWELL και καθιερώθηκε να την γιορτάζουν οι πρόσκοποι όλου του κόσμου.

Την ημέρα αυτή τη γιορτάζουν οι πρόσκοποι αλλά και όσοι διετέλεσαν πρόσκοποι με ειδικές συγκεντρώσεις, με προσκοπικά τραγούδια, παλιά και νέα, με ομιλίες για τον προσκοπισμό, με διηγήσεις διαφόρων αναμνήσεων, κυρίως από την προσκοπική ζωή και πολλά άλλα.

Σήμερα που είναι 22 Φεβρουαρίου και που είναι κυρίως αναμνήσεων θα αναφέρω τι είπαν για τον προσκοπισμό με διάφορες ομιλίες τους οι εκάστοτε Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας και που είναι δημοσιευμένες στο Αναμνηστικό Βιβλίο που εξέδωσε το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων επ’ ευκαιρία του εορτασμού της συμπληρώσεως των 100 χρόνων του Ελληνικού Προσκοπισμού το 2010.

Κωνσταντίνος Τσάτσος

Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας

Η σημερινή πανηγυρική συγκέντρωση επιβεβαιώνει τη σημασία που έχει ο Προσκοπισμός για την Ελληνική  κοινωνία. Επιβεβαιώνει ένα έργο 70 ετών που άρχισε κάτω από τα φτερά και την έμπνευση εκείνου ακριβώς του ανθρώπου, του οποίου το όνομα φέρει η πλάκα, που προ ολίγου αποκάλυψα, του Αντωνίου Μπενάκη. Τον ενθυμούμαι, τον ίδιο Πρόσκοπο, Αρχιπρόσκοπο και αγωνιστή σ’ αυτόν το στίβο, όπως τον θυμούμαι αγωνιστή σ’ άλλους στίβους, όταν θεμελίωνε άλλα έργα, εξ’  ίσου εθνικά, που ύψωσαν την πνευματική στάθμη της ζωής μας. Ο χρόνος εδικαίωσε την προσπάθεια όλων εκείνων που από την αρχή, από την εποχή, όπως λέγαμε τότε οι νεότεροι του Λευκαδίτη, από την εποχή εκείνη ξεκίνησαν αυτό το δύσκολο έργο. Και πράγματι, όπως ορθότατα είπε ο κ. Μαρινόπουλος, είναι ένα έργο το οποίο αντέστη στο χρόνο και σε πολλές μεταβολές που δεν ήταν διόλου ευνοϊκές για την αδιατάρακτη συνέχισή του, ένα έργο που απέβλεπε, σε σκοπούς που πολλοί πια δεν ήθελαν, που πολλοί μάλιστα αποδοκίμαζαν.

Όπως ετονίσθη και από τον Πρόεδρο, τον κ. Μαρινόπουλο, ο Προσκοπισμός έχει μια ιδιοτυπία Είναι διεθνής διότι καλύπτει όλη την  οικουμένη. Κάθε φυλής, κάθε θρησκείας παιδί μπορεί να ενταχθεί στον Προσκοπισμό, να δουλέψει σ’ αυτόν, να τον αγαπήσει και να ζήσει χρόνια συντροφιά μ' ένα σωρό άλλα παιδιά, άλλων φυλών, άλλων παραδόσεων, διότι όλα τα ενώνουν ορισμένες βασικές, κοινές, ηθικές αρχές, που ισχύουν για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο.

Ταυτοχρόνως, ο Προσκοπισμός είναι εθνικός. Λέω την λέξη εθνικός, διότι τελευταία φοβόμαστε να την μεταχειριστούμε. Είναι εθνικός διότι σέβεται τις παραδόσεις, τις υιοθετεί και τις συνδυάζει με μια εξαιρετική ευκαμψία και ευλυγισία, με τις γενικές αρχές που ισχύουν για όλους τους λαούς. Το προσκοπάκι, το μικρό το λυκόπουλο ή ο πρόσκοπος, είναι συγχρόνως παιδιά που έχουν επίγνωση ότι είναι άνθρωποι, αλλά ταυτοχρόνως σαφή επίγνωση ότι είναι Ελληνόπουλο.

Έχουμε λοιπόν αυτόν τον χαρακτηριστικό συνδυασμό δύο ιδανικών. Έχουμε και κάτι άλλο, την εθελοντική προσφορά. Θέλεις, γίνεσαι Πρόσκοπος. Δεν θέλεις, δεν γίνεσαι. Θέλεις να δουλέψεις, μπορείς να δουλέψεις. Θέλεις να φύγεις, φεύγεις. Υποχρέωση δεν υπάρχει καμιά. Μένεις γιατί τον αγαπάς. Κι εμείς οι γέροι τον θυμούμαστε γιατί τον αγαπήσαμε. Και έχει και ένα άλλο χάρισμα που για την εποχή μας έχει πολύ μεγάλη σημασία. Είναι απολιτικός. Όλοι, οιαδήποτε τοποθέτηση και κοσμοθεωρητική θέση κι αν έχουν καταλάβει, μπορεί να ταιριάξουν τον εαυτό τους με τον Προσκοπισμό, πλην εκείνων οι οποίοι θέλουν να κομματοποιήσουν και να πολιτικοποιήσουν τα παιδιά στα επτά τους χρόνια. Δηλαδή, πριν αποκτήσουν τη στοιχειώδη ωριμότητα, όχι να καταλάβουν ποια πολιτική θέση πρέπει να προτιμήσουν, αλλά ποια είναι ακόμη τα στοιχειώδη δεδομένα της ζωής. Αναγκάζουνε τα παιδιά αυτά να παπαγαλίζουν ορισμένα συνθήματα για να πολιτικοποιηθούν. Αυτοί είναι οι μόνοι οι οποίοι έρχονται σε αντίθεση μ' αυτό το παγκόσμιο και εθνικό κίνημα που λέγεται Προσκοπισμός.

Και είμαι ευτυχής ότι ζει και επιζεί ο Προσκοπισμός κι ο Οδηγισμός, που είναι το αντίστοιχο για τις κοπέλες, ότι ζουν αυτά τα δύο Σώματα, τα οποία επηρεάζουν ολόκληρες γενεές μέσα σε μία κοινωνία η οποία περνάει μια βαθύτατη κρίση. Γι’ αυτό νομίζω, πως η σημερινή γιορτή, αυτά τα οποία ακούσαμε, αυτά που βλέπουμε, το κτίριο αυτό που σήμερα εγκαινιάζεται, όλα αυτά μας τονώνουν και μας ενισχύουν σ' έναν αγώνα, ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσπάθεια να ενώσουμε τη νεότητα μας κάτω από βασικές ηθικές αρχές και κάτω από την έννοια του Έθνους.

Ευχαριστώ.

Κωνσταντίνος Καραμανλής

Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας

Παρακολουθώ πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον κάθε προσπάθεια που γίνεται στη χώρα μας και αποβλέπει στη βοήθεια του παιδιού.

Σ’ αυτόν τον τομέα ο Προσκοπισμός έχει προσφέρει πολλά στην Πατρίδα μας από τότε που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα και ευχαριστούμαι να πληροφορούμαι τις επιτεύξεις σας. Συνεχίστε με αφοσίωση και ενθουσιασμό το ωραίο  Κοινωνικό έργο που επιτελείτε.

Σας εύχομαι κάθε επιτυχία.

Με τους θερμούς μου χαιρετισμούς

Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Χρήστος Σαρτζετάκης

Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας

Τα συναισθήματα μου εκπορεύονται από την επίγνωση της υψηλής αποστολής του Προσκοπισμού. Αυτή εκφράζεται κυρίως με τους σκοπούς, στους οποίους αποβλέπει η προσκοπική αγωγή. Και που είναι: η καλλιέργεια των ενεργητικών δυνάμεων των παιδιών, η προσήκουσα αξιοποίηση των φυσικών τους δυνατοτήτων, που μόνο μια υγιεινή ζωή, κυριαρχούμενη από την αγάπη προς το ύπαιθρο, μπορεί να εξασφαλίσει, η απόκτηση ορισμένων πρακτικών γνώσεων, που αποδεικνύονται ωφέλιμες σχεδόν σε κάθε βήμα της ζωής. Και ακόμη, η ανάπτυξη των ηθικών αρχών της φιλαλληλίας, με την καθημερινή καλή πράξη, της μεγαλοφροσύνης και της αυτοθυσίας.

Έτσι στην προσκοπική αγωγή συνταιριάζεται αρμονικά η ανάπτυξη των φυσικών και ηθικών αρετών σ' αυτούς που θα αποτελέσουν τους αυριανούς υπεύθυνους πολίτες. Με τον έγκαιρο μάλιστα εθισμό τους και στην πειθαρχία, αυτή την πρωταρχική αρετή κάθε σωστά οργανωμένης εθνικής κοινότητας, αφού, όπως και η ίδια η λέξη τόσο εκφραστικά φανερώνει, έχει ως αφετηρία και ουσία της την κυριαρχία της πειθούς. Και είναι αυτονόητο, ότι μόνον η πειθώ ταιριάζει σε ελεύθερους ανθρώπους και πολίτες. Είχε, λοιπόν, και εδώ δίκαιο ο Μεγάλος Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν έλεγε σε έναν από τους πρωτεργάτες της προσκοπικής κινήσεως στην Ελλάδα, τον Κωνσταντίνο Μελά, ότι «το έργον της διαδόσεως του Προσκοπισμού είναι το εθνικώτερον έργον, που ημπορεί να γίνη εις την Πατρίδα μας, διότι έχει ως σκοπόν το να τόνωση τα σώματα και το χαράκτης των παιδιών μας».

Πέρασαν από τότε επτά ολόκληρες δεκαετίες. Συγκλονιστικές μεταβολές σε όλους τους τομείς εσημειώθησαν. Αλλά ο παραπάνω λόγος του μεγαλυτέρου τέκνου της νεώτερης Ελλάδας εξακολουθεί πάντοτε να ισχύει. Διότι, την ουσία του επαληθεύει και ζωοδοτεί το σεμνό και αθόρυβο και τόσο εθνοφελές καθημερινό έργο των Ελλήνων Προσκόπων, αλλά και των Ελληνίδων Οδηγών. Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ σε έργα πασίγνωστα. Αρκεί μονάχα η μνεία του θαυμαστού έργου βοηθείας και περιθάλψεως, που επετέλεσαν οι Έλληνες Πρόσκοποι κατά την πρόσφατη τραγωδία των σεισμών της Καλαμάτας. Προς τους ονομασθέντες σήμερα Προσκόπους του Έθνους και προς όλους εν γένει τους Έλληνες Προσκόπους και τα Λυκόπουλα απευθύνω την πατροπαράδοτη ευχή: «Αιέν αριστεύειν»!

Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος

Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας

Αγαπητοί Πρόσκοποι,

Εδέχτηκα την ευγενική πρόσκληση την οποία μου έκανε το Σ.Ε.Π. να επιδώσω σήμερα τον τίτλο μαζί με το μαντήλι του Προσκόπου του Έθνους. Όχι μόνο για να έχω την ευκαιρία να συγχαρώ προσωπικά τα παιδιά μας, αλλά και για να εκφράσω την πίστη μου στην αξία των ιδανικών του Προσκοπισμού, αλλά και την άποψη μου ότι είναι αποτελεσματική η μέθοδος του Προσκοπισμού για να αποκτήσουν τα παιδιά μας αυτά τα μεγάλα ιδανικά. Πιστεύω ότι ένας Πρόσκοπος μαθαίνει πολύ πιο εύκολα από κάποιον άλλο να αγαπάει την Πατρίδα και τούτη η αγάπη προς την Πατρίδα είναι μια πολύ σπουδαία αρετή, την οποία η σύγχρονη εποχή αξιώνει ακόμη περισσότερο απ' ότι οι περασμένες. Και το λέω γιατί πολλοί πιστεύουν ότι τάχα ξεπεράστηκε η εποχή του Προσκοπισμοί Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος, τώρα είναι ακόμα πιο αναγκαία απ' ότι άλλοτε.

Η Πατρίδα αντιμετωπίζει δυσκολίες και αξιώνει από μας πραγματική αγάπη να επιδείξουμε. Η αγάπη για την Πατρίδα είναι έμφυτα σε κάθε άνθρωπο, έχει όμως περιθώρια μαθήσεως και διδασκαλίας και πιστεύω μαθαίνει κανείς  ν' αγαπά την Πατρίδα στην οικογένειά του, στο σχολείο, μαθαίνει ακόμα καλύτερα να την αγαπά στο πλαίσιο του Προσκοπισμού.

Και δεν είναι μόνο αυτή η αρετή που αποκτά ο Πρόσκοπος. Πιστεύω ότι μια δεύτερη μεγάλη αρετή είναι ότι μαθαίνει να καλλιεργεί το αίσθημα της Κοινωνικής αλληλεγγύης. Η ·περίφημη καθημερινή καλή πράξη των Προσκόπων έχει σαν έννοια την καθημερινή σκέψη ότι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι προς τους άλλους, πολύ περισσότερο πάλι σήμερα στην σημερινή εποχή που ο καθένας κλείνεται στο δικό του στενό πλαίσιο και αδιαφορούμε για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να τιμούμε εξαιρετικά όλα τα περιστατικά Κοινωνικής αλληλεγγύης που δεν έπαψαν να παρουσιάζονται στην εποχή μας, έστω και αν η εποχή μας έχει γίνει επικίνδυνη για κείνους που εκδηλώνουν αυτά τους τα αισθήματα

Γι’  αυτό δύο φορές είναι άξιοι, όσοι εκφράζουν αυτά τα αισθήματα Κοινωνικής αλληλεγγύης και είμαι βέβαιος ότι οι Πρόσκοποι καθημερινά τα καταλαβαίνουν και τα νοιώθουν μέσα στη δική τους νεανική ψυχή. Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Και άλλες αρετές καλλιεργεί ο Προσκοπισμός. Καλλιεργεί την αρετή της ειλικρίνειας, η οποία είναι η πιο γενναία αρετή. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι γενναίος χωρίς να είναι ειλικρινής. Να ξέρει να παραδέχεται τα ελαττώματά του, να επιδιώκει να τα αντιμετωπίζει, να είναι ειλικρινής προς όλους και περισσότερο απ’ όλα στον εαυτό του τον ίδιο. Ακόμη καθιστά τον Πρόσκοπο η καθημερινή ανατροφή με τα Προσκοπικά Ιδεώδη και μέσα από το ευχάριστο Προσκοπικό Παιχνίδι τον καθιστά σταθερό, αποφασιστικό, ικανό για πάρα πολλά και υπεύθυνο. Έτσι τελικά τον καθιστά υπεύθυνο πολίτη και αυτή είναι η βασική επιδίωξη του Προσκοπισμού από τον οποίο, όταν περάσουν τα χρόνια και θα έρθετε στη δική μου ηλικία και σε ακόμη μεγαλύτερη, θα σας μείνει μια ωραία ανάμνηση απ’ αυτή την περίοδο της ζωής σας, μια ανάμνηση που επανέρχεται όλο και πιο αργά όσο περνούν τα χρόνια αλλά παραμένει πάντοτε ζωντανή.

Να έχετε όμως μέσα στην καρδιά πάντοτε τη βεβαιότητα, ότι γενόμενοι Πρόσκοποι και δίνοντας αυτή την ωραία Προσκοπική Υπόσχεση αποφασίσατε για όλη σας τη ζωή να είστε υπεύθυνοι πολίτες.

Συγχαρητήρια

Νικόλαος Χρηστίδης

Τέως Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων Σερρών

Τέως Α’ Αντιπρόεδρος Δ.Σ. του ΣΕΠ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ - ΣΕΡΡΑΪΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ - ΣΕΡΡΑΪΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ - ΣΕΡΡΑΙΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΕΡΡΩΝ - ΣΕΡΡΑΙΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ