«Φύλλο Πορείας μιας Ανυπότακτης Ψυχής»

Έτσι επιγράφεται το βιβλίο που με μεγάλη συγκίνηση έλαβα από τον κ. Λουκά Β. Κωνσταντίνου από την Κύπρο που έγγραψε και αναφέρεται στην Αναστασία Κραμβή που είχα την τύχη να γνωρίσω.

Ποια όμως ήταν η Αναστασία Κραμβή;

Με λίγα λόγια θα σας πω για αυτή.

Ξεκίνησε από την Ακανθού της Κύπρου. Εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Σπούδασε στην Ελλάδα, Αγγλία και στην Σουηδία.

Υπηρέτησε ως εθελόντρια του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού σε νοσοκομεία, Ορεινά χειρουργεία και κινητά Ιατρικά Συνεργεία.

Με τον Ορειβατικό επιχείρησε αναβάσεις σε όλα τα βουνά της Ελλάδας, της Ασίας και της Αμερικής.

Υπηρέτησε από διάφορες θέσεις την Ελληνική Εκπαίδευση.

Ήταν μια δυναμική και γενεά Γυμνάστρια.

Ο Εθελοντισμός, η Αγωνιστικότητα, η αγάπη για την Πατρίδα και η Πίστη της στο Θεό ήταν τα βασικά στοιχεία που χαρακτήριζαν τη ζωή της.

Το 1925 η Αναστασία Κραμβή διορίστηκε στα Σέρρας μέχρι το 1934 στο Ανώτερο Παρθεναγωγείο και στο Διδασκαλείο Θηλέων.

Όπως έλεγε η ίδια για τα Σέρρας, ήταν «δεύτερη γλυκύτατη Πατρίδα μου»

Υπήρξε μέλος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Νεανίδων και του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών.

Αγαπούσε πολύ τον Ορειβατικό Όμιλο Σερρών που μέσα από αυτόν την γνωρίσαμε.

Ως μέλος του Ορειβατικού Συλλόγου Σερρών κέρδισε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα αναβάσεων.

Υπηρέτησε τον ΕΟΣ Σερρών από την θέση του Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου το 1931 και από το 1932 μέχρι την μέρα που μετατέθηκε στην Θεσσαλονίκη, ως Ταμίας.  

Στην Θεσσαλονίκη μετατέθηκε το 1934 στο Β΄ Γυμνάσιο Θηλέων μέχρι το 1938.

Στην συνέχεια πήρε ετήσια εκπαιδευτική άδεια για σπουδές στην Αγγλία όπου έμεινε μέχρι το 1940. Αργότερα, επέστρεψε στην Αγγλία μέσω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για σπουδές το 1951.

Την σημαντική προσφορά της τόσο στο Β΄ Γυμνάσιο Θηλέων όσο και στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης το επιβεβαιώνουν μαθήτριες της και πολλοί άλλοι.

Στην συνέχεια προάγεται σε Επιθεωρήτρια Σωματικής Αγωγής.

Η Αναστασία Κραμβή παρόλα που υπηρέτησε στην Θεσσαλονίκη συνέχιζε να έχει σχέσεις με τον Ορειβατικό Σύλλογο Σερρών και το Τμήμα του  Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού της πόλης μας.

 Ως επιθεωρήτρια εθελοντριών νοσοκόμων δίδασκε και στο Τμήμα Σερρών.

Στις 17 Μαρτίου του 1989 η Αναστασία Κραμβή πραγματοποίησε στα Σέρρας ομιλία σε πολυπληθές ακροατήριο στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου με θέμα «το βουνό και οι ωφέλειές του».

Στο τέλος της ομιλίας της η κυρία Αναστασία Κραμβή δώρισε στον Ορειβατικό Σύλλογο Σερρών το ποσό των 10.000 δρχ και ορισμένα προσωπικά ορειβατικά είδη της. Το σακίδιο της και το μπαστούνι της γεμάτα και τα δύο με σήματα από αναβάσεις που πραγματοποίησε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Ο Ορειβατικός Σύλλογος Σερρών για την πράξη της αυτή, καθώς και για την προσφορά της γενικά όλα αυτά τα χρόνια στον σύλλογο, την τίμησε με τιμητική πλακέτα και ο τότε Πρόεδρος το ΕΟΣ Σερρών σύζυγος μου Νικόλαος Χρηστίδης, θυμάμαι, ανάρτησε το σακίδιο και το μπαστούνι σε περίοπτη θέση στα Γραφεία του Συλλόγου που για την απόκτηση τους το 1980 η Αναστασία Κραμβή ήταν από τους πρώτους που είχε καταβάλει μεγάλο χρηματικό ποσό στον έρανο που είχε γίνει για την αγορά αυτού του χώρου.  

Οι εθελόντριες αδελφές του ΕΕΣ Σερρών την τίμησαν στις 16 Φεβρουαρίου του 1988 διοργανώνοντας τιμητική εκδήλωση κατά την οποία την τίμησαν με χρυσή πλακέτα «Στην ηρωίδα εθελόντρια Αναστασία Κραμβή τέως Επιθεωρήτρια ΕΕΣ Θεσσαλονίκης, για τις ανεκτίμητες υπηρεσίες που προσέφερε στους τραυματισμένους στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας και στο Νοσοκομείο Κορυτσάς και για την κοινωνική της προσφορά από το 1925 μέχρι και σήμερα»

Η Αναστασία Κραμβή ήταν άτομο θρησκευόμενο. Επισκέπτονταν τακτικά τα Μοναστήρια της Περιοχής μας και ιδιαίτερα την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου και μάλιστα έρχονταν επί σειρά ετών μαζί με μαθήτριες του Β΄ Γυμνασίου Θεσσαλονίκης για να περάσουν την Μεγάλη Εβδομάδα και να κάνουν την Ανάσταση εκεί συνδυάζοντας έτσι τις δυο μεγάλες της αγάπες της το Βουνό και την εκκλησιά.

Τους φιλοξενούσε ο Ηγούμενος του Μοναστηριού και ο Ορειβατικός Σύλλογος στο καταφύγιο του Συλλόγου που όπως ίσως γνωρίζετε διατηρούσε  για 60 ολόκληρα χρόνια ήτοι από το 1933 έως το 1993 και το επισκεύασε και συντηρούσε όλο το διάστημα που το χρησιμοποιούσε με την προσωπική εργασία των μελών του.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που στις εργασίες αυτές συμμετείχε και αυτή.

Η Αναστασία Κραμβή ήταν άτομο ευχάριστο για την παρέα, καλοκάγαθο αυθόρμητο, δραστήριο όπως περιγράφει ο σύζυγος μου Νίκος Χρηστίδης, στο βιβλίο του «Θυμάμαι» κάνοντας συχνές αναφορές σε αυτή και τα όσα ωραία περάσανε στις τότε εκδρομές του Ορειβατικού Συλλόγου.

Η Αναστασία Κραμβή αγαπούσε πολύ και την επαγγελματική της ιδιότητα.

Έγγραψε ένα βιβλίο σχετικά με την Σωματική Αγωγή για τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου.

Έγγραψε ποιήματα, συνεργάστηκε με το Περιοδικό «Αγωγή», με την εφημερίδα «Μακεδονία» και άλλα.

Αυτή με λίγα λόγια ήταν η Αναστασία Κραμβή που αγάπησαν και αγαπούν οι Σερραίοι.

Θερμά συγχαρητήρια στον Κύπριο κ. Λουκά Κωνσταντίνου που έγγραψε το ωραίο βιβλίο για την Αναστασία μας.

Άννα Χρηστίδου