Η ιστορία της βασιλόπιτας και μια Σερραϊκή συνταγή

Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια , πριν από 1500 χρόνια περίπου , στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του , με αγάπη , κατανόηση και αλληλοβοήθεια. Κάποια μέρα όμως , ένας αχόρταγος στρατηγός - τύραννος της περιοχής , ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας , αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.
Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη , ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχια , δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό. Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει. Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν , ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης. Ο Δεσπότης , ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς , με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.
Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως , ο δεσπότης της , ο Μέγας Βασίλειος , βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη , δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια , όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν , τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι , η βασιλόπιτα Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Α ΕΘΝΙΚΗΣ 2010-2011

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του γυναικείου πρωταθλήματος Α εθνικής κατηγορίας περιόδου 2010 – 2011

Η ομάδα μας «η πανσερραικη» δεν τα κατάφερε και στην πρώτη της συμμετοχή στο πρωτάθλημα της ανώτερης κατηγορίας της χώρας δεν μπόρεσε να κρατηθεί και να αγωνίζεται σε αυτό και την προσεχή περίοδο

Αυτό που κατάφερε φέτος ήταν μια αξιοπρεπή παρουσία στο πρωτάθλημα , σημειώνοντας τα παρακάτω αποτελέσματα

Νίκες 5

Ισοπαλίες 6

Ήττες 13

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

1.Νέοι Εργοτέλη-Πανσερραϊκή 3-1

2.Πανσερραϊκή-Αμαζόνες Καλυβίων 3-0

3.Ελπίδες Καρδίτσας-Πανσερραϊκή 2-2

4.Πανσερραϊκή παοκ 0-4

5.Πανσερραϊκή-Ατρόμητος Αθηνών 0-1

6.Καλλιθέα-Πανσερραϊκή 6-1

7.Πανσερραϊκή-Αίγινα 3-0

8.Αμαζόνες Δράμας-Πανσερραϊκή 2-2

9.Πανσερραϊκή-Βόλος 2004 0-0

10.ΑΡΗΣ-Πανσερραϊκή 0-2

11.Αβάντες Χαλκίδας-Πανσερραϊκή 0-0

12.ΡΕΠΟ

13.Οδυσσέας Γλυφάδας-Πανσερραϊκή 6-1

14.Πανσερραϊκή-Νέοι Εργοτέλη 1-1

15.Αμαζόνες Καλυβίων-Πανσερραϊκή 0-2

16.Πανσερραϊκή-Ελπίδες Καρδίτσας 0-2

17.παοκ-Πανσερραϊκή 4-0

18.Ατρόμητος Αθηνών-Πανσερραϊκή 2-0

19.Πανσερραϊκή-Καλλιθέα 4-3

20.Αίγινα-Πανσερραϊκή 1-1

21.Πανσερραϊκή-Αμαζόνες Δράμας 0-1

22 Βόλος 2004- Πανσερραϊκή 4-1

23. Πανσερραϊκή-ΑΡΗΣ 0-4

24. Πανσερραϊκή- Αβάντες Χαλκίδας 0 -2

25. ΡΕΠΟ

26. Πανσερραϊκή - Οδυσσέας Γλυφάδας 0-5

ΤΕΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 2010-11

1. ΠΑΟΚ 72

....................................

2. ΒΟΛΟΣ 2004 55

3. ΚΑΛΛΙΘΕΑ 47

4. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ 43

5. ΑΡΗΣ 36

6. ΝΕΟΙ ΕΡΓΟΤΕΛΗ 33

7. ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 33

 8. ΑΙΓΙΝΑ 30

....................................

 9.ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ 30

10.ΔΡΑΜΑ 28

11. ΠΑΝΣΕΡΡΑΙΚΗ 21

12. ΑΜΑΖΟΝΕΣ ΚΑΛΥΒΙΩΝ 9

13. ΑΒΑΝΤΕΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ 7

Οι σκόρερ τις ομάδας

Πανίδου 8

1.Στο 3-0 με  Αμαζόνες Καλυβίων εντός

2.Στο 6-1 με Καλλιθέα εκτός

3.Στο 2-2 με Αμαζόνες Δράμας εκτός

4.Στο 2-2 με Αμαζόνες Δράμας εκτός

5.Στο 0-2 με ΑΡΗ εκτός

6.Στο 6-1 με Οδυσσέας Γλυφάδας εκτός

7.Στο 1-1 με Νέοι Εργοτέλη εντός

8.Στο 4-3 με Καλλιθέα εντός

Μπιζιργιανίδου 2

1. Στο 3-0 με  Αμαζόνες Καλυβίων εντός

2. Στο 3-1 με Νέοι Εργοτέλη εκτός

Νέτη 3

1.Στο 2-2 με Ελπίδες Καρδίτσας εκτός

2. Στο 4-3 με Καλλιθέα εντός

3. Στο 4-1 με Βόλος 2004

Εξαδακτύλου 2

1.Στο 2-2 με Ελπίδες Καρδίτσας εκτός

2.Στο 0-2 με ΑΡΗ εκτός

Καραουλή 1

Στο 3-0 με  Αμαζόνες Καλυβίων εντός

Σταματιάδου 2

1.Στο 4-3 με Καλλιθέα εντός

2.Στο 1-1 με Αίγινα εκτός

Αναστασάκη 1

Στο 4-3 με Καλλιθέα εντός

Σαββοπούλου 1

Στο 0-2 με Αμαζόνες Καλυβίων εκτός

Σημείωση :Ένα αγώνα κερδίσαμε στα χαρτιά 3-0 και σε ένα παιχνίδι (με Τρίκαλα) η αντίπαλη ομάδα σημείωσε αυτογκόλ

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 2011-12 (βάση των προκηρύξεων της επο)

Α ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΠΑΟΚ

ΒΟΛΟΣ

ΚΑΛΛΙΘΕΑ

ΓΛΥΦΑΔΑ

ΑΡΗΣ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

ΑΙΓΙΝΑ

ΚΑΒΑΛΑ

ΡΕΘΥΜΝΟ

Β ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ (ΒΟΡΕΙΟΣ ΟΜΙΛΟΣ)

ΔΡΑΜΑ

ΠΑΝΣΕΡΡΑΙΚΗ

ΤΡΙΚΑΛΑ

ΦΛΩΡΙΝΑ

ΜΑΓΝΗΣΙΑΚΟΣ

ΜΕΤΕΩΡΑ

ΠΙΕΡΙΔΕΣ ΜΟΥΣΕΣ

Β ΕΘΝΙΚΗ (ΝΟΤΙΟΣ ΟΜΙΛΟΣ)

ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ

ΧΑΛΚΙΔΑ

ΠΑΝΕΥΣΙΝΙΑΚΟΣ

ΕΛΛΑΣ ΠΟΝΤΙΩΝ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΥΘΙΩΝ

ΧΑΝΙΑ

ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΣΕΡΡΩΝ

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ

ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ ΣΕΡΡΩΝ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡ . ΧΡΗΣΤΙΔΗ

τέως Προέδρου του «ΟΡΦΕΑ»

Ο Όμιλος «ΟΡΦΕΑΣ» Σερρών Ιδρύθηκε στην πόλη μας την 1 Αυγούστου 1905 ως  Σωματείο Μουσικο-γυμναστικό αλλά κυρίως ως μυστική πολιτική και ένοπλη Οργάνωση.

Στην περίοδο του Μακεδονικού αγώνα υπήρξε η ψυχή και το οπλοστάσιο της Ελληνικής άμυνας στην περιοχή μας (Σαντζάκιο Σερρών) ορμητήριο πρακτόρων, μαχητών συνδέσμων και οδηγών, μετέφερε πολεμοφόδια έκρυβε αντάρτες εκτελούσε κατασκόπους και προδότες.

Συγχρόνως προς κάλυψη των εθνικών δραστηριοτήτων καλλιεργούσε την Μουσική το Θέατρο και τον Αθλητισμό.

Η ιστορία του  «ΟΡΦΕΑ» είναι μεγάλη και ταυτίζεται με την ιστορία των Σερρών στην κρίσιμη εκείνη εποχή.

          Για να στεγάσει τις εθνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες απεφάσισε την ανέγερση ενός κτιρίου μεγαλοπρεπούς του υπάρχοντος σήμερα ιστορικού του κτιρίου το οποίο το Υπουργείο Πολιτισμού δια της αποφάσεως του υπ’ αριθμ. ΔΙΛΑΠ/Γ/2246/4301/5-8-1994 χαρακτήρισε  ως «Ιστορικό διατηρητέο μνημείο» με το σκεπτικό ότι είναι άριστα συνδεδεμένο με την κοινωνική και πολιτική ζωή της πόλης μας και των κατοίκων της.

Στο ταμείο του ΟΡΦΕΑ υπήρχαν 325 λίρες, τα υπόλοιπα, χρήματα που θα χρειαζόταν συγκεντρώθηκαν από υποχρεωτική εισφορά με επιβολή φορολογίας στα καπνά 10 παράδες στην οκά και έτσι συγκεντρώθηκαν 320 λίρες και άλλες 455 λίρες συγκεντρώθηκαν από διάφορες δωρεές και έσοδα εκδηλώσεων.

Έτσι, συγκεντρώθηκαν τα χρήματα που θα χρειαζόταν για την ανέγερση του κτιρίου.

Το οικόπεδο για την ανέγερση του κτιρίου το δώρισε η οικογένεια Χατζηλαζάρου στην Ελληνική Κοινότητα, η οποία στη συνέχεια το παραχώρησε στον Ομιλο ΟΡΦΕΑ.

Τα σχέδια του κτιρίου έγιναν από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Τζιοβάνη.

Η πρόσοψη του κτιρίου είναι πανομοιότυπη με τη πρόσοψη του πρώτου ορόφου της Οπερας της Βιέννης.

          Οι εργασίες για την ανέγερση του κτιρίου αρχίζουν το 1907.

Γίνεται η εκσκαφή των θεμελίων και ορίζεται να τεθεί ο θεμέλιος λίθος ημέρα Κυριακή.

Την νύκτα του Σαββάτου μια ομάδα Μακεδονομάχων με μεγάλη προφύ­λαξη τοποθέτησε σε μια γωνιά των θεμελίων σταυρωτά ένα γκρά (όπλο της εποχής εκείνης) και ένα γιαταγάνη (σπαθί) και ρίχνει αρκετά Ελληνικά νομίσματα για να είναι σημείο της Ελληνικότητας της Μακεδονίας για τις μέλλουσες γενεές.

Επίσης τοποθέτησε και ένα μπουκάλι μέσα στο οποίο υπήρχε χαρτί στο οποίο είναι γραμμένο με σινική μελάνη ο χρόνος ιδρύσεως και οι σκοποί του ΟΡΦΕΑ, και όλα αυτά τα σκεπάζουν με λίγο χώμα και όλη τη νύκτα τα φρουρούν.

Το πρωί της Κυριακής εκείνης, η πόλη των Σερρών ξυπνά από τους χαρμόσυνους ήχους της φιλαρμονικής του ΟΡΦΕΑ, η οποία περιήλθε όλες τις συνοικίες, της πόλης και καλούσε τους Σερραίους στο ιστορικό και μεγάλο αυτό γεγονός της έναρξης της ανεγέρσεως του ιστορικού κτιρίου του ΟΡΦΕΑ.

Όλοι σχεδόν οι Σερραίοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά συγκεντρώνονται στον τόπο ανεγέρσεως του κτιρίου από νωρίς το πρωί.

Την καθορισθείσα ώρα προσέρχεται ο Έλλην Πρόξενος Α. Σαχτούρης μετά του προσωπικού του Προξενείου και ακολουθούν πρόξενοι της Αγγλίας ιατρός Ι.Θεοδωρίδης, της Γαλλίας ιατρός Χρ. Καρατζάς, της Αυστρίας ο μεγαλοεπιχειρηματίας Ισραηλίτης, συμπολίτης μας Μεναχέμ Σιμαντώφ.

Σε λίγο φθάνει, ακολουθούμενος από χωροφύλακες ο Μουτεσαρίφης (Νομάρχης) και ο Μιλαλάι  στρατηγός διοικητής Μεραρχίας και αμέσως υπό τας ευχάς και ευλογίας του τότε Μητροπολίτου Γρηγορίου, μετέπειτα Πατριάρχου τίθεται ο θεμέλιος λίθος.

Είναι μια ιστορική στιγμή για τους Σερραίους, ξεσπούν σε ζητωκραυγές, αγκαλιάζονται και φιλιούνται ευχόμενοι Χριστός Ανέστη, Καλή Λευτεριά.

Οι εργασίες ανέγερσης του κτιρίου προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς, υπό την επίβλεψη του φανατικού Μακεδονομάχου Κώτσου Καραμπελά.

Τα εγκαίνια του κτιρίου έγιναν στις 27 Ιουλίου 1909 από τον τότε Μητροπολίτη Αθανάσιο Πιπέρα.

Στοίχισε την εποχή εκείνη η ανέγερσή του 1112 λίρες τουρκικές, σημαντικό ποσό.

Το εμβαδόν του κτιρίου είναι 746 τ.μ.. Είχε μία μεγάλη κεντρική αίθουσα και αριστερά και δεξιά από μία πτέρυγα οι οποίες χωρίζονταν από την κυρία αίθουσα με κουρτίνες και αποτελούσαν ένα σύνολο με την κυρίως αίθουσα.

Στην αριστερή πτέρυγα στο μέρος προς την θεατρική σκηνή που υπήρχε  στην κυρίως αίθουσα υπήρχε μια ανύψωση στην οποία ανέβαινε κανείς με

σκαλοπάτια και έφτανε στο επίπεδο της σκηνής, αριστερά δε αυτού του πλατώματος υπήρχε ένα δωμάτιο (γραφείο).

Στη δε δεξιά πτέρυγα στο μέρος προς την κυρία σκηνή πάλι σε ένα υπερυψωμένο πλάτωμα έως το ύψος της σκηνής υπήρχαν δύο μικρά δωμάτια

που χρησιμοποιούνται ως καμαρίνια.

Στο τέλος της πτέρυγας αυτής υπήρχε μία μικρή κουζίνα και τα αποχωρητήρια.

Η θεατρική σκηνή ήταν αρκετά μεγάλη και υπήρχε υποβολείο.

Το δάπεδο της κυρίας αίθουσας ήταν επίπεδο καθώς και των πτερύγων.

Το κτίριο κτίστηκε χωρίς πολεοδομική άδεια διότι τότε υπήρχε Τουρκική κατοχή.

Παραπλεύρως του κτιρίου ήταν το απέραντο γυμναστήριο, εμπλουτισμένο με όλα τα όργανα γυμναστικής και η υπαίθρια θεατρική Σκηνή. Λίγα χρόνια αργότερα στο πίσω μέρος του κτιρίου κτίστηκε ένα κτίσμα όσο και το πλάτος του κτιρίου το οποίο στέγασε τη Φιλαρμονική του ΟΡΦΕΑ και που υπάρχει και σήμερα.

Το 1910 αναγκάζεται ο ΟΡΦΕΑΣ και εκμισθώνει το κτίριο αντί 300 λιρών στον τραπεζίτη Οβαδιά για τρία χρόνια.

Το 1913 που οι Βούλγαροι κομιτατζήδες έκαψαν την πόλη μας, θέλησαν να κάψουν και το κτίριο του ΟΡΦΕΑ, το οποίο όμως ευτυχώς γλίτωσε χάρις των ενεργειών του Ισραηλίτου μεγαλοεπιχειρηματία Αζαρία, που κατοικούσε παραπλεύρως του κτιρίου και επενέβη δωροδοκώντας με μεγάλο χρηματικό ποσό και έτσι εσώθη από το κάψιμο, αλλά δεν γλίτωσε την λεηλασία όλων των επίπλων του των μουσικών οργάνων και λοιπών ειδών.

Μετά την απελευθέρωση των Σερρών, η αίθουσα ενοικιάσθηκε στον εβραίο Αζαρία Οβαδιά ο οποίος αφού την επίπλωσε με πολυτελή έπιπλα λειτούργησε κινηματογράφος με την επωνυμία GRAND CINEMA.

Δυστυχώς, το 1916 άρχισε ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, οπότε στην πόλη μας έρχονται και πάλι οι Βούλγαροι.

Το κτίριο του Ορφέα ερειπώνεται εκ νέου και λεηλατείται.

Το 1918 με την απελευθέρωση των Σερρών και .την επιστροφή από την Βουλγαρία των ομήρων (ντουρτουβάκηδων) Σερραίων, το κτίριο του ΟΡΦΕΑ βρίσκεται σε κακά χάλια.

Στην κατάσταση που ήταν χρησιμοποιούνταν ως λοιμοκαθαρτήριο των πασχόντων Σερραίων από τον εξανθηματικό τύφο.

Μετά την αποδέσμευση του κτιρίου γίνεται προσπάθεια από το διοικητικό συμβούλιο επισκευής του.

Χάρις στις προσπάθειες όλων των μελών και τις διάφορες δωρεές των συμπολιτών μας επισκευάζεται μέσα σε διάστημα τριών μηνών και δίδεται προς χρήση στα μέλη και στα διάφορα  τμήματα του ΟΡΦΕΑ προς επιτέλεση των πολιτιστικών των σκοπών.

Το 1924 το κτίριο επιτάχτηκε από την Μεραρχία Σερρών και εγκαταστάθηκε σε αυτό, ο 6ος λόχος του Συντάγματος, γιατί την εποχή εκείνη γινόταν επισκευή των Στρατώνων.

Το 1926 το κτίριο εκμισθώθηκε εκ νέου στον επιχειρηματία Αγ. Θεολόγη και λειτούργησε κινηματογράφος.

Μετά δυο χρόνια εκμισθώθηκε σε άλλον επιχειρηματία και λειτούργησε και πάλι κινηματογράφος.

Το 1940 με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου και εν συνεχεία το 1941 την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, οι Γερμανοί παραδίδουν και αυτή την φορά τα μέρη μας στους Βουλγάρους.

Οι Βούλγαροι εγκαθίστανται στην πόλη μας, γνωρίζουν την ιστορία του ΟΡΦΕΑ και την πατριωτική του δράση και θέλοντας.^: να εξαφανίσουν κάθε ίχνος της Μακεδονομαχικής του ιστορίας αφού λεηλατούν το κτίριο αποφασίζουν να το κατεδαφίσουν.

Για καλή τύχη τον σκοπό τους αντιλαμβάνεται ένας γείτονας υπάλληλος της Αυστροελληνικής Εταιρείας καπνών ονόματι Χρήστος Μηχανικός και σπεύδει στα Γραφεία της Εταιρείας και ανακοινώνει τον σκοπό των Βουλγάρων. Αμέσως οι υπηρετούντες τότε στην Εταιρεία αυτή υπάλληλοι Ορφικοί, οι  Χρυσόγονος, Μπούρας και Μηχανικός, μεταφέρουν στο κτίριο μερικά δέματα καπνού από τις αποθήκες, της εταιρείας και τοποθετούν την Γερμανική Σημαία.

Έτσι, οι Βούλγαροι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον σκοπό τους να κατεδαφίσουν το Ιστορικό αυτό κτίριο και έτσι σώθηκε μεν αυτό αλλά κατεστραμμένο.

Τελειώνει επιτέλους ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και φεύγουν οι Βούλγαροι. Ο ΟΡΦΕΑΣ ανασυγκροτείται, εκλέγεται διοικητικό συμβούλιο και αρχίζει η προσπάθεια εξεύρεσης χρημάτων για την επισκευή του κτιρίου.

Μετά από μεγάλες προσπάθειες το τότε διοικητικό συμβούλιο κατορθώνει και εξευρίσκει χρήματα από τον Δήμο Σερρών με δήμαρχο τον Βασίλειο Χατζηϊακώβου και τον νομάρχη Γεώργιο Τσέλικα, καθώς και από τον τότε Υπουργό Ανοικοδομήσεως και αρχίζει η πρώτη σημαντική ανακαίνιση της αίθουσας το 1950. Ύστερα από τις μεγάλες μπόρες που είχε υποστεί το κτίριο.

Μέσα σε 9 μήνες το κτίριο είναι έτοιμο και παραδίδεται προς χρήση στους Σερραίους.

Για την επισκευή του δαπανήθησαν 120.000 δραχμές.

Τα εγκαίνια του ανακαινισμένου κτιρίου γίνονται στις 28 Οκτωβρίου 1950.

Τον Νοέμβριο 1950 το κτίριο ενοικιάζεται στον επιχειρηματία Βασίλειο Τσικούρα, γνωστό ως Τσέλιος, ο οποίος το λειτούργησε ως κέντρο διασκεδάσεως.

Το διοικητικό συμβούλιο αναγκάστηκε να το ενοικιάσει διότι είχε δημιουργήσει πολλά χρέη για την επισκευή του τα οποία έπρεπε να εξοφλήσει.

Η ενοικίαση αυτή διήρκεσε για μικρό χρονικό διάστημα και έτσι η αίθουσα του στέγασε εν συνεχεία όπως και πρότερον όλες τις δραστηριότητες του ΟΡΦΕΑ και διατίθετο για την πραγματοποίηση διαφόρων πολιτιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων διαφόρων φορέων.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά, την αγορά από τον «ΟΡΦΕΑ», ενός μικρού οικοπέδου στην δεξιά πλευρά του κτιρίου έγινε μικρή επέκταση για την δημιουργία αποχωρητηρίων. Το 1975 έγινε ανακαίνιση της σκηνής για να καταστεί ακόμη πιο σύγχρονη.

Μετά τη δημιουργία της νέας αιθούσης, επί του κτιρίου της οδού Π. Κωστοπούλου, του ΟΡΦΕΑ, το παλαιό ιστορικό κτίριο ήτο ελεύθερο και έτσι όταν το 1979 επρόκειτο να δημιουργηθεί Κρατικό Θέατρο Ανατολικής Μακεδονίας και η Πολιτεία έπρεπε να αποφασίσει σε ποια πόλη θα είχε την έδρα του και εφ' όσον θα υπήρχε σε αυτή κατάλληλη αίθουσα, το τότε διοικητικό συμβούλιο θέλοντας να συμβάλει στην έτι περαιτέρω ανάπτυξη της πολιτιστικής κίνησης της πόλη μας, διέθεσε το ιστορικό του κτίριο με ένα μικρό συμβολικό μίσθωμα και έτσι η Διοίκηση του Κρατικού Θεάτρου Αν. Μακεδονίας απεφάσισε

και προέκρινε ως έδρα του την πόλη μας και εγκατεστάθη στο κτίριο.

Όταν το 1984 διαλύθηκαν τα Περιφερειακά αυτά θέατρα και προκειμένου να λειτουργήσει στην πόλη μας το Δημοτικό Περιφερειακό θέατρο Σερρών, το διοικητικό συμβούλιο του Ορφέα στην προσπάθεια του να συμβάλει στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης μας διέθεσε με μικρό συμβολικό μίσθωμα το ιστορικό κτίριο του για την στέγαση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. για τις ανάγκες του προέβησε σε διάφορες εργασίες, έτσι στην κυρίως αίθουσα διαμόρφωσε το δάπεδο αμφιθεατρικά και απέναντι από την σκηνή δημιουργήθηκε  καμπίνα για τα ηχητικά φωτιστικά και λοιπά μηχανήματα, εις την δεξιά δε πλευρά της σκηνής δημιουργήθηκαν και νέα καμαρίνια και μεγάλωσε την  υπάρχουσα σκηνή, στην αριστερή πτέρυγα δημιούργησε γραφεία, σε ένα της τμήμα της δεξιάς πτέρυγας δημιούργησε υπερύψωση, για να γίνει είσοδος στην κυρία αίθουσα, ακόμη τις δύο πτέρυγες τις απομόνωσε από την κυρία αίθουσα με τοίχο.

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στεγάστηκε στο κτίριο αυτό για πολλά χρόνια, αλλά σήμερα λόγω των διαφόρων φθορών που υπέστη το κτίριο και κυρίως λόγω της καταστροφής της στέγης με αποτέλεσμα τα νερά της βροχής να μπαίνουν στο κτίριο, να το εγκαταλείψει.

Το ιστορικό αυτό κτίριο του ΟΡΦΕΑ το οποίο υπέστη τόσες καταστροφές και το οποίο προσέφερε τα μέγιστα στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή της πόλης επί μια εκατονταετηρίδα υπάρχει και σήμερα για να θυμίζει τη μεγάλη ιστορία του ΟΡΦΕΑ.

Σήμερα έχει ανάγκη συντηρήσεως και θα πρέπει να ενδιαφερθούν όλοι οι φορείς της πόλης μας και κυρίως ο Δήμος για την συντήρηση του, γιατί ο ΟΡΦΕΑΣ δεν έχει τους οικονομικούς πόρους να διαθέσει για την συντήρηση του. Πρέπει να συντηρηθεί και να διαφυλαχθεί για. να μείνει όπως του αξίζει στο διηνεκές.

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Εσύ ακούς φωνή της δικιάς σου αγαπημένη

ακούς τραγούδι , ακούς κελαΐδισμα των πουλιών

και όλες αυτές οι ευχάριστες φωνές και οι ήχοι

πάνε στα δικά σου τα αυτιά

Εσύ ακούς καμπάνες από τα καμπαναριά

να χτυπούν χαρούμενα ή λυπημένα

Ακούς τα παιδία που σου μιλάνε ,

που σου γελάνε , που κλαίνε και χαίρεσαι .

Εσύ ακούς τραγούδια από το ράδιο

μιλάς για αγάπη για πολιτική για δουλειά

αυτά όλα που συμβαίνουν γύρω σου και είσαι χαρούμενος

Όλα αυτά είναι πάρα πολύ δύσκολα για μια κωφάλαλη .

Η κωφάλαλη που δεν ακούει , δε μιλάει .

Κοστίζει πάρα πολύ μια τέτοια ζωή

Κωφάλαλη μάνα όταν γεννήσει ένα μωρό

δεν ακούει , αλλά το βλέπει και χαίρεται για αυτό

Σκέψου τίποτα δεν μπορείς να ακούς

πόσο δύσκολο είναι να ζεις έτσι

χωρίς να ακούς , χωρίς να μιλάς , μόνο να βλέπεις

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ROTARY

Το Ρόταρυ είναι ένας εθελοντικός οργανισμός που αποτελείται από 1,2 εκατομμύρια μέλη, που έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους σε διεθνή κλίμακα για να προσφέρουν ανθρωπιστική υπηρεσία και να βοηθήσουν στην οικοδόμηση καλής θέλησης και ειρήνης. 

Περίπου 33.000 Ροταριανοί Όμιλοι σε περισσότερες από 200 χώρες και γεωγραφικές περιοχές υλοποιούν προγράμματα για την αντιμετώπιση προκλήσεων της εποχής μας – όπως είναι ο αναλφαβητισμός, οι ασθένειες, η πείνα, η φτώχεια, η έλλειψη καθαρού νερού, και τα περιβαλλοντικά προβλήματα – ενώ παράλληλα ενθαρρύνουν την τήρηση ψηλών επιπέδων δεοντολογίας και ηθικών αξιών σε όλα τα επαγγέλματα.

Ως ο μεγαλύτερος οργανισμός προσφοράς διεθνών υποτροφιών, το Ροταριανό ίδρυμα του Διεθνούς Ρόταρυ βοηθά περισσότερους από 1000 φοιτητές κάθε χρόνο να σπουδάσουν στο εξωτερικό και να υπηρετήσουν ως πολιτιστικοί πρεσβευτές. Επίσης, το Ρόταρυ συνεργάζεται με επτά από τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο και προσφέρει ευκαιρίες σε νέους να αποκτήσουν πτυχίο master στον κλάδο σπουδών ειρήνης και επίλυσης διενέξεων.

Το polio plus είναι η ναυαρχίδα των προγραμμάτων του Ρόταρυ. Έως ότου η πολιομυελίτιδα εξαλειφθεί από ολόκληρο τον κόσμο, τα μέλη των Ροταριανών Ομίλων θα έχουν συνεισφέρει 850 εκατομμύρια δολάρια και αμέτρητες ώρες εθελοντικής εργασίας για να εμβολιαστούν περισσότερα από δυο δισεκατομμύρια παιδιά σε 122 χώρες. Το Ρόταρυ βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της Πολιομυελίτιδας, μαζί με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τη UNICEF, και την Αμερικάνική Υπηρεσία Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών.

Το Ρόταρυ ιδρύθηκε στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών το 1905 από τον δικηγόρο Πωλ Χάρρις και τρεις φίλους του. Σήμερα έχει επεκταθεί σε 165 χώρες με περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια μέλη, τα οποία ανήκουν σε περισσότερους από 32.000 Ροταριανούς ομίλους. 

Κάθε Όμιλος είναι εντελώς αυτόνομος, με δικό του καταστατικό εγκεκριμένο από τις αρμόδιες αρχές του κράτους στο οποίο ασκεί τη δραστηριότητά του. Έχει το δικό του Δ.Σ. το οποίο εκλέγεται κάθε χρόνο και είναι υπεύθυνο για τις δράσεις του Ομίλου.

Από εκεί και πέρα, για λόγους οργανωτικούς, εκπαιδευτικούς και συντονισμού δράσεων σε υπερτοπικό επίπεδο ένας αριθμός «γειτονικών» ομίλων – συνήθως από 40 έως 75 – συναποτελούν μια Περιφέρεια. 

Υπάρχουν σήμερα 535 Περιφέρειες σε όλο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα έχουμε 2 ροταριανές Περιφέρειες κι ένα σύνολο 125 ροταριανών ομίλων. 

Κάθε περιφέρεια εκλέγει με δημοκρατικό τρόπο έναν έμπειρο ροταριανό για να αναλάβει τα καθήκοντα του Διοικητή της για μια και μόνη ετήσιας διάρκειας θητεία. Μέσω των Περιφερειών εκλέγεται και το 17μελές Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Ροταρυ, του οποίου ο Πρόεδρος εκλέγεται κάθε χρόνο για μια ετήσια μη ανανεωνόμενη θητεία.

Το Ρόταρυ επεκτάθηκε στην Ελλάδα το 1928 με την ίδρυση το Ρ.Ο. Αθηνών.

Η ονομασία Ρόταρυ προήλθε από το εξής γεγονός. Οι πρώτες συναντήσεις των Ροταριανών γίνονταν στον τόπο εργασίας του κάθε μέλους εκ περιτροπής. Αυτή η λειτουργία στην αγγλική γλώσσα περιγράφεται με την λέξη "Rotation", και εξ' αυτού, προήλθε η ονομασία της οργάνωσης, Ρόταρυ.

Το έμβλημα του Ρόταρυ είναι ένα οδοντωτός τροχός, ο οποίος αποτελείται από 6 ακτίνες, 24 οδόντες και την σφήνα στο κέντρο του.

Τα επίσημα χρώματα του Ρόταρυ είναι δύο : το μπλε, που συμβολίζει το διεθνή χαρακτήρα της οργάνωσης και το χρυσό, που συμβολίζει την ποιότητα και το υψηλό επίπεδο των δραστηριοτήτων του.

Κάθε Ιούλιο ξεκινάει η καινούρια Ροταριανή χρονιά και έτσι κάθε χρόνο αλλάζει ο πρόεδρος του Ομίλου.

Ο τροχός είναι το σήμα μας και αυτό θέλει να δείξει ότι γυρίζουμε και αλλάζουμε, δε μένουμε στάσιμοι και όλοι μέσα από τη διαδικασία οργάνωσης του Ομίλου μαθαίνουμε να εργαζόμαστε σε όλα τα επίπεδα, γιατί μια τόσο μεγάλη οργάνωση έχει και τα διαδικαστικά της, που μαθαίνονται με τον χρόνο.

Το Ρόταρυ λειτουργεί με βάση το καταστατικό του, τον εσωτερικό κανονισμό και νόμων που δεν είναι κρυφοί. Ποτέ δεν απέκλεισε από κανέναν να είναι γνώστης και κάτοχος των παραπάνω.

Γίνονται δεκτοί όλοι ανεξάρτητα από φύλο, φυλή, εθνικότητα, θρησκεία, πολιτική ή άλλη επιλογή.

Oι Ροταριανοί θα πρέπει να έχουν εθνική συνείδηση, και να είναι νομοταγείς σύμφωνα με τους νόμους της χώρας τους.

Έτσι το Ρόταρυ δεν επιτρέπει τις θρησκευτικές και πολιτικές συζητήσεις στην διάρκεια των εκδηλώσεων του.

Βασική προϋπόθεση είναι να ασκεί κάποιος ή κάποια ένα οποιοδήποτε αναγνωρισμένο επάγγελμα και να χαίρει εκτίμησης στον κύκλο του. Από εκεί και πέρα μετράει η διάθεση του καθενός να συνεισφέρει με τις ιδέες και τη δράση του στα προγράμματα και τις δράσεις του ομίλου του.

Έτσι με την σχέση του αυτή αποκλείει κάθε σχέση με μυστικισμό.

Μερικοί που δεν το γνωρίζουν αυτό το σύστημα, αναφέρονται σε μυστικιστικές ενέργειες κλπ. Άλλοι πάλι προσπαθούν να παραλληλίσουν τις εθιμοτυπικές λειτουργίες του Ρόταρυ με σύμβολα και ενέργειες μυστικιστικές.

Τα μέλη των Ροταριανών Ομίλων πραγματοποιούν εβδομαδιαίες συναντήσεις για να σχεδιάσουν έργα κοινωνικής προσφοράς, να συζητήσουν θέματα που αφορούν την κοινότητα τους ή ολόκληρο τον κόσμο και απολαμβάνουν τη συναδέλφωση.

Οι Όμιλοι συνεδριάζουν, πάντοτε σε δημόσιο χώρο – συνήθως αίθουσες ξενοδοχείων, εστιατόρια, ταβέρνες κλπ – και οι πόρτες είναι πάντοτε ανοικτές για οποιονδήποτε συμπολίτη ή επισκέπτη επιθυμεί να περάσει μαζί μας 1-2 ευχάριστες ώρες. Δεν υπάρχουν στο Ροταρυ «μυστικές» τελετές, στολές κανενός είδους ή «κρυφά» κείμενα.

Kάθε συνάντηση ή συνεστίαση ξεκινά με την προσευχή που έχει συντάξει ο Καθηγητής της Θεολογίας Γεράσιμος Κονιδάρης και η οποία έχει ως εξής:

Κύριε, ευλόγησε αυτή την συνεστίαση
Καταξίωσέ μας με τις δωρεές της αγάπης σου και
Καθοδήγησέ μας να επιτελούμε τις εντολές σου ωφελώντας τον πλησίον μας

Αμήν

Κάθε νέο μέλος είναι αυτομάτως ισότιμο με κάθε άλλο, απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα και έχει τις ίδιες υποχρεώσεις. Κάθε μέλος μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποχωρήσει, να παραιτηθεί ή και να ξαναέρθει αν εξέλιπαν οι λόγοι που το οδήγησαν στην επιλογή της εξόδου. Στο Ροταρυ όλοι είναι σεβαστοί και μέσα από τη διαφορετικότητα προάγεται το κοινό μας ανθρωπιστικό έργο. Είναι λοιπόν σαφές ότι το Ροταρυ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη Μασονία ή οποιαδήποτε παραθρησκευτική οργάνωση.

Ροταριανοί Όμιλοι στην Ελλάδα λειτουργούν σε κάθε πόλη, και σε πολλές μάλιστα περισσότεροι του ενός.  

Ο Όμιλος στον οποίο είμαι μέλος ο ίδιος είναι ο Ροταριανός Όμιλος Σερρών, ο οποίος ιδρύθηκε το 1952.

Γενικότερα νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμο όποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει με τα μέλη του ροταριανού ομίλου της περιοχής του και να επισκεφθεί την ιστοσελίδα του Διεθνούς Ροταρυ (www.rotary.org) ή της δικής μας Περιφέρειας της Β. Ελλάδας (http://rotarydistrict2484.org) για να πάρει πληροφορίες και να έχει μια σφαιρική εικόνα του έργου των ροταριανών στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.

 ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ 

τ. ΒΟΗΘΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ 

2484 ΡΟΤΑΡΙΑΝΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ

Κάθε Μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα επαναλαμβάνεται το Μέγα θαύμα του Αγίου Φωτός που συγκλονίζει, συγκινεί, αγαλλιάζει, σκορπίζει χαρά και πίστη σε όσους έχουν την τιμή και την ευλογία να παρευρίσκονται στην ιεροτελεστία του Αγίου Φωτός.

Προετοιμασία του Πανάγιου τάφου
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί πριν από την τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται πρώτα ένας σχολαστικότατος έλεγχος του Παναγίου Τάφου και αμέσως μετά τον σφραγίζουν με το μελισσοκέρι που είχε ετοιμαστεί από το πρωί. Ο έλεγχος γίνεται για να διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε μέσα στον Πανάγιο Τάφο, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει φωτιά. Αφού σφραγιστεί ο Πανάγιος Τάφος με το μελισσοκέρι οι Aρχές τοποθετούν πάνω στο κερί τις σφραγίδες τους.
Μεγάλο ενδιαφέρον για τον έλεγχο δείχνουν και όλα τα άλλα δόγματα, τα οποία με διάφορους τρόπους και πιέσεις έχουν από παλιά αποκτήσει δικαιώματα στον Πανάγιο Τάφο. Το ενδιαφέρον αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Αν τύχει κάποια χρονιά να μη βγάλει το Αγιο Φως ο Ορθόδοξος Πατριάρχης τότε θα αναλάβουν το προβάδισμα της τελετής του Αγίου Φωτός άλλοι.
Ο έλεγχος αρχίζει στις 10 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου και τελειώνει στις 11. Οσο γίνεται ο έλεγχος, Ορθόδοξοι Αραβες νέοι διαδηλώνουν μέσα στον Ιερό Ναό υπέρ των ορθοδόξων δικαιωμάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι τον σχολαστικό έλεγχο του Παναγίου Τάφου παρακολουθούν εκπρόσωποι των Αρμενίων και άλλων δογμάτων.
Η τελετή του Αγίου φωτός
Η τελετή του Αγίου Φωτός γίνεται στις 12 η ώρα το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου και αποτελείται από τρία στάδια:
α. Τη Λιτανεία
β. Την είσοδο του Πατριάρχη στον Πανάγιο Τάφο και
γ. Τις προσευχές του Πατριάρχη για να βγει το Αγιο Φως.
Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου ο Ορθόδοξος Πατριάρχης με τη συνοδεία του -αρχιερείς, ιερείς και διακόνους- αλλά και τον Αρμένιο Πατριάρχη μπαίνει στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, ενώ οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα. Πριν από την είσοδο του Πατριάρχη ο Σκευοφύλακας του Πανίερου Ναού φέρει την ακοίμητο κανδήλα, σβηστή εκείνη την ημέρα, για να αναφτεί με το Αγιο Φως. Από την εσωτερική είσοδο του Ναού του Αποστόλου Ιακώβου μπαίνει ο Πατριάρχης στο Ιερό Βήμα του Καθολικού και κάθεται στον πατριαρχικό θρόνο. Από αυτό το σημείο περνάνε και ασπάζονται το χέρι του Πατριάρχη οι εκπρόσωποι των Αρμενίων, των Αράβων, των Κοπτών και άλλων για να τους δοθεί το Αγιο Φως. Σύμφωνα με τα προνόμια αν δεν ασπαστούν το χέρι του Ορθόδοξου Πατριάρχη δεν έχουν το δικαίωμα να λάβουν το Αγιο Φως από τα χέρια του. Αμέσως μετά αρχίζει η Ιερή Λιτανεία η οποία περιφέρεται τρεις φορές γύρω από τον Πανάγιο Τάφο και μετά ο Πατριάρχης σταματάει μπροστά στον Πανάγιο Τάφο όπου βρίσκονται και οι επίσημοι.
Μετά τη Λιτανεία αποσφραγίζεται ο Πανάγιος Τάφος και ο Πατριάρχης βγάζει την αρχιερατική στολή του και μένει μόνο με το λευκό στιχάριο.
Κατόπιν ο διοικητής της Ιερουσαλήμ και ο αστυνομικός διευθυντής ελέγχουν σχολαστικά τον Μακαριότατο Πατριάρχη μπροστά σε όλους ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν έχει τίποτα μαζί του το οποίο μπορεί να μεταδώσει φως.
Μετά τον έλεγχο ο Μακαριότατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων λαμβάνει τους σβηστούς πυρσούς και εισέρχεται μαζί με τον Δραγουμάνο των Αρμενίων στο Ιερό Κουβούκλιο. Ολα τα κανδήλια είναι σβηστά και τίποτα δεν είναι αναμμένο στον Ιερό Ναό αλλά και στον Πανάγιο Τάφο.
Πώς βγαίνει το Αγιο φως
Μέσα στον Πανάγιο Τάφο ο Πατριάρχης γονατιστός κάνει αρχιερατική προσευχή διαβάζοντας και ειδικές ευχές παρακαλώντας τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να στείλει το Αγιο Φως του ως δώρο αγιασμού για τους ανθρώπους. Και μέσα στην απόλυτο ησυχία κατά την ώρα που προσεύχεται ο Πατριάρχης ακούγεται ένας συριγμός και σχεδόν ταυτόχρονα γαλαζόλευκες αστραπές του Αγίου Φωτός διαπερνούν από παντού, λες και ανάβουν εκατομμύρια φωτογραφικά φλας και τα κανδήλια ανάβουν μόνα τους. Μέσα στον Πανάγιο Τάφο οι πυρσοί που κρατάει προσευχόμενος ο Πατριάρχης και αυτοί ανάβουν μόνοι τους από το Αγιο Φως. Ταυτόχρονα το πλήθος ξεσπάει σε ζητωκραυγές ενώ δάκρυα χαράς και πίστης τρέχουν από τα μάτια του κόσμου.
Το Αγιο Φως για μερικά λεπτά της ώρας δεν έχει τις ιδιότητες τις φωτιάς. Αυτό συμβαίνει τα πρώτα λεπτά, όταν βγαίνει από τον Πανάγιο Τάφο ο Πατριάρχης και δίνει το Αγιο Φως στους πιστούς. Μπορεί οποιοσδήποτε να αγγίξει τη φλόγα 33 κεριών και να μην καίγεται. Μετά από πάροδο 33 λεπτών περίπου η φλόγα είναι κανονική.

Μικρά μυστικά
Μόνο ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης έχει το προνόμιο και την εξουσία να βγάζει το Αγιο Φως. Κατά καιρούς έχουν γίνει απόπειρες και από άλλα δόγματα να βγάλουν το Φως, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατον. Για παράδειγμα, το 1549 μ.Χ. σύμφωνα πάντα με ιστορικές καταγραφές, οι Αρμένιοι δωροδόκησαν τον σουλτάνο Μουράτ για να τους δώσει την άδεια να εισέλθουν στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως και να βγάλουν αυτοί από τον Πανάγιο Τάφο το Αγιο Φως. Πράγματι ο σουλτάνος τους έδωσε την άδεια και οι Αρμένιοι μπήκαν στον Ναό και τον κλείδωσαν. Γεμάτος απελπισία ο Ορθόδοξος Πατριάρχης όταν είδε τους Αρμένιους να βρίσκονται μέσα στον Πανάγιο Τάφο, γονάτισε έξω στην είσοδο του Ναού κοντά σε μία από τις κολόνες. Ξαφνικά η κολόνα σχίστηκε και βγήκε το Αγιο Φως ανάβοντας τις λαμπάδες του Πατριάρχη. Ο Αγαρηνός Εμίρης παρακολουθούσε τα γεγονότα από τον μιναρέ του τζαμιού που βρίσκονταν απέναντι από τον Ναό.
Μόλις είδε τα γεγονότα φώναξε: «Μεγάλη η πίστη των Χριστιανών. Ενας είναι ο αληθινός Θεός, ο Θεός των Χριστιανών. Πιστεύω στον Αναστάντα εκ νεκρών Χριστόν. Τον προσκυνώ ως Θεό μου».
Μετά από αυτή την ομολογία του πήδησε από τον μιναρέ. Κατά την πτώση του όμως δεν έπαθε τίποτα. Τότε οι μουσουλμάνοι τον έπιασαν και τον αποκεφάλισαν. Το άγιο λείψανό του φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στην Ιερά Μονή της Μεγάλης Παναγίας των Ιεροσολύμων.
Το Άγιο Φως μεταφέρεται με ειδική πτήση και τιμές αρχηγού κράτους στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο και την Κωνσταντινούπολη και ματαλαμπαδεύεται στους ανά τον κόσμο ορθοδόξους.

Άρθρο του ΦΩΤΗ ΝΑΚΟΥ , ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (23/04/2011)

Αδέσμευτος Τύπος

Η τελετή του Αγίου Φωτός

Αδέσμευτος Τύπος

ΑΓΑΛΜΑΤΑ & ΜΝΗΜΕΙΑ Ν. ΣΕΡΡΩΝ

Με ένα λεύκωμα για τις προτομές , αγάλματα , αναθηματικές στήλες και μνημεία του Νομού Σερρών , συνεχίζει το συγγραφικό και ιστορικό του έργο ο Πατέρας μου Νικόλαος Χρηστίδης συμπληρώνοντας μια ακόμη προσφορά στη Σερραϊκή κοινωνία, με την καταγραφή των περισσοτέρων μνημείων , που κοσμούν τις πλατειές και τους διάφορους ιστορικούς χώρους του Νομού.

Την αφορμή για την έκδοση του λευκώματος , όπως σημειώνει στον πρόλογο του , την έδωσε η διαπίστωση ότι πολλοί Σερραίοι , παλιοί και νέοι , αλλά και διάφοροι άλλοι , που επισκέπτονται την πόλη των Σερρών και το Νομό , δεν γνωρίζουν τον ιστορικό συμβολισμό του κάθε μνημείου , ούτε τη δράση και προσφορά των προσώπων , που απεικονίζουν , οι διάφορες προτομές και αγάλματα

Στην δημιουργία αυτού του λευκώματος συνέβαλα και ο ίδιος βοηθώντας σχετικά με την φωτογράφιση και συγκέντρωση των φωτογραφιών .

Αυτή η αξιέπαινη πρωτοβουλία τυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε στο τυπογραφείο των αδελφών Χαραλαμπίδη στις Σέρρες , το Δεκέμβριο του 2010 , με έξοδα του συγγραφέα και δεν διατίθεται στο εμπόριο .

Μπορεί όμως όποιος το επιθυμεί να το διαβάσει , κατεβάζοντας το , από την σελίδα της Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών www.serrelib.gr «πατώντας» στα βιβλία , Σερραϊκά βιβλία http://www.serrelib.gr/bookserres.php?id=118 στο σύνδεσμο  http://www.serrelib.gr/pdf/agalmatapolis.pdf το πρώτο μέρος , και στον http://www.serrelib.gr/pdf/agalmatanomou.pdf το δεύτερο .

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Σας εύχομαι

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

_____________________________________

Πρόκειται για σπάνια εικόνα της Αποκαθήλωσης του 14^ου αιώνα, που είχε κλαπεί από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών το 1978 και επαναπατρίστηκε από το Λονδίνο, όπου και εντοπίστηκε και παρεδόθη στην Μονή την Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Την ίδια μέρα εορτάζετε φέτος το Πάσχα από τα 2,2 δισεκατομμύρια χριστιανών όλου του κόσμου , κάτι που δεν συμβαίνει συχνά .

Κι αυτό γιατί οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί στον προσδιορισμό του Πάσχα χρησιμοποιούν το Ιουλιανό ημερολόγιο , ενώ οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες το Γρηγοριανό.

Τα τελευταία χρόνια οι Χριστιανοί εόρτασαν όλοι μαζί το Πάσχα το 2001 , το 2004 , το 2010 και εφέτος . Κατά τα προσεχή χρόνια κοινό Πάσχα θα υπάρξει το 2014 και το 2017 . Μετά το έτος αυτό κοινός εορτασμός θα γίνει το 2034 .

Το Ιουλιανό ημερολόγιο καθιερώθηκε επί του Ρωμαίου Αυτοκράτοτος Ιουλίου Καίσαρος το 45 πΧ και διορθώθηκε επί Πάπα Γρηγορίου , το 1582 .

Με βάση το Ιουλιανό ημερολόγιο οι Πατέρες της Εκκλησίας , που ήσαν μέλη της Α’ Οικουμενικής Συνόδου , το 325 , στη Νίκαια της Βιθυνίας , όρισαν ότι το Πάσχα θα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο , η οποία συμπίπτει ή έπεται της εαρινής ισημερίας της 21ης Μαρτίου .

Το Ιουλιανό έτος έχει διαφορά ημερών έναντι του Γρηγοριανού . Μεταξύ του 325 και του 1582 ήταν 10 ημέρες και σήμερα έχει φτάσει τις 13 . Και τα δύο ημερολόγια έχουν απόκλιση από το αστρονομικό έτος . Το σφάλμα του Γρηγοριανού ημερολογίου είναι 26 δευτερόλεπτα τον χρόνο και του Ιουλιανού 674 .

Όλοι οι Ορθόδοξοι εορτάζουν μαζί την κινητή εορτή του Πάσχα και τις υπόλοιπες κινητές , αλλά δεν εορτάζουν μαζί τις μη κινητές, λχ τα Χριστούγεννα . Κι αυτό γιατί τα Πατριαρχεία των Ιεροσολύμων , της Μόσχας , της Σερβίας και της Γεωργίας ακολουθούν και στις ακίνητες το παλαιό ημερολόγιο, ενώ οι υπόλοιπες (Κωνσταντινουπόλεως , Αλεξάνδρειας , Αντιόχειας , Ρουμανίας , Βουλγαρίας , Κύπρου , Ελλάδας , Αλβανίας , Πολωνίας , Τσεχίας ) ακολουθούν το Νέο κι επομένως εορτάζουν τα Χριστούγεννα 13 ημέρες νωρίτερα μαζί με τους Καθολικούς και τους Προτεστάντες .

Τον κοινό εορτασμό του Πάσχα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχθούν οι Ορθόδοξοι , αφού , κατά την εκκλησιολογία τους , απαιτείται απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να αλλάξει την απόφαση της Α΄ Οικουμενικής .

Οι πληροφορίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο και η πηγή από άρθρο της εφημερίδος  Ελεύθερος τύπος με ημερομηνία 10/4/2007  

Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΕΩΣ

Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΕΩΣ

Είναι το πιο σημαντικό μνημείο της Αμφίπολης, το μαρμάρινο Λιοντάρι. Αναστηλώθηκε κοντά στην παλιά του θέση και είναι τεράστιο και επιβλητικό. Κάθεται περήφανα στα πίσω του πόδια πάνω στο ορθογώνιο μαρμάρινο βάθρο του. Βρίσκεται τοποθετημένο έξω από το Νέα Κερδύλια πάνω στην παλιά Εθνική οδό Θεσσαλονίκης – Καβάλας και δίπλα στην παλιά σιδερένια γέφυρα του ποταμού Στρυμόνα.

Έχει ύψος 5,30 μέτρα και είναι πολύ επιβλητικό και μεγαλόπρεπο.
Βρέθηκε στη δεξιά όχθη του ποταμού Στρυμόνα, δίπλα στη γέφυρα και κοντά στην Αμφίπολη σε μεγάλα κομμάτια σκορπισμένα.
Για πρώτη φορά αναφέρεται η ύπαρξη αυτού του μνημείου σε μια αναφορά της 7ης Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού το 1912, που μιλά για τεράστια μαρμάρινα σκορπισμένα κομμάτια με παράσταση ζώου σε υπερφυσικό μέγεθος.
Τον Αύγουστο του 1916 άγγλοι στρατιώτες της 8ης Ταξιαρχίας της 27ης Μεραρχίας του 16ου Αγγλικού Σώματος Στρατού, που κατασκεύαζαν οχυρωματικά έργα στη γέφυρα της Αμφίπολης, βρήκαν τα μαρμάρινα αυτά κομμάτια του λιονταριού και προσπάθησαν να τα μεταφέρουν μέχρι τη θάλασσα, για να τα φορτώσουν στα πλοία τους και στη συνέχεια να τα φυγαδεύσουν στην Αγγλία. Η απόπειρά τους όμως αυτή ματαιώθηκε από τους Γερμανούς και τους Βουλγάρους, οι οποίοι μόλις κατέλαβαν το Παγγαίο, άρχισαν να βομβαρδίζουν με τα πυροβόλα τους, τους Άγγλους.
Το 1930 η Γαλλική αρχαιολογική Σχολή κατά την ανάπτυξη των έργων της αποξήρανσης της λίμνης του Αχινού από την εταιρεία .Μόνξ-Γιούλεν βρήκε και άρχισε να μελετά τα κομμάτια του λιονταριού
Το 1932 ο Πρεσβευτής των Η.Π.Α. Λίνκολν Μακ Βη έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για την αναστήλωση του μνημείου. Το 1936 όμως άρχισε πλέον σοβαρά η έρευνα με ανασκαφές για την ανεύρεση όλων των κομματιών και τέλος το 1939 αναστηλώθηκε με τη συνεργασία του γάλλου αρχαιολόγου Ζακ Ροζέ της γαλλικής αρχαιολογικής Σχολής και του καθηγητή Όσκαρ Μπρονήρ της Αμερικανικής Σχολής κλασικών σπουδών Αθηνών.
Τη συμπλήρωση, συγκόλληση και τοποθέτηση του μνημείου, έκανε ο έλληνας γλύπτης Ανδρέας Παναγιωτάκης.
Κατά τη γνώμη μερικών αρχαιολόγων, η καταστροφή του μνημείου έγινε 15 μόλις χρόνια μετά από την αναστήλωσή του το 422 π.χ. που στην Αμφίπολη επεκράτησαν οι ολιγαρχικοί του Βρασίδα, οι οποίοι από μίσος προς τους Αθηναίους κατέστρεψαν όλα τα μνημεία της πόλης. Άλλοι πάλι λένε πως το μνημείο το κατέστρεψαν οι Ρωμαίοι κατακτητές, οι οποίοι για να το μεταφέρουν στη Ρώμη το κατακερμάτισαν. Πιθανότερη όμως φαίνεται η εκδοχή το λιοντάρι να το κατέστρεφαν το 1204 μ.Χ.
Oι Βούλγαροι, που με επικεφαλής τον Ιωαννίτσην είχαν καταστρέφει και λεηλατήσει τότε όλες τις πόλεις της Μακεδονίας.
Το 1937 ύστερα από ανασκαφές που έγιναν, βρέθηκε το αρχικό βάθρο του μνημείου, που ήτανε μεγαλύτερο και διαφορετικότερο από το σημερινό, με πρόσοψη στολισμένη από δύο κίονες και καταλήγοντας σε πυραμοειδή κορυφή
Πότε ακριβώς στήθηκε, από ποιόν για πια αιτία και για πιο σκοπό ακόμα δεν ξέρουμε
Μέχρι σήμερα πολλές γνώμες έχουν διατυπωθεί. Λένε ότι στήθηκε από τον στρατηγό Άγνωνα για να θυμίζει τους 10.000 Αθηναίους νεκρούς, που έπεσαν στη μάχη του Δραβίσκου το 465 π.Χ. με αρχιστράτηγο τον Λέαγρο και στρατηγό τον Δεκελέα Σωφάνη. Άλλοι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για το μνημείο του Βρασίδα που σκοτώθηκε το 424 π.Χ. στην Αμφίπολη στη σύγκρουση τότε των Αθηναίων και Σπαρτιατών. Αλλά αυτή η παραδοχή σκοντάφτει στο γεγονός ότι το μνημείο του Βρασίδα στήθηκε μπροστά στην αγορά της Αμφίπολης, όπως τουλάχιστον ξέρουμε από θετική πληροφορία του Θουκυδίδη, που ήτανε άλλωστε και μόνιμος κάτοικος της Αμφίπολης. Είναι επομένως αδύνατο να μεταφέρθηκαν τα τεράστια και βαριά κομμάτια του λιονταριού και να πετάχτηκαν στη δεξιά όχθη του ποταμού Στρυμόνα, όπου και βρέθηκαν.
Άλλοι, πιστεύουν ότι είναι ταφικό έργο του τέλους του 4ου αιώνα π.Χ. και στήθηκε προς τιμήν του ναύαρχου του Μ. Αλεξάνδρου Λεωσθένη από τη Μυτιλήνη.
Μια άλλη μερίδα ερευνητών επιμένει πως το λιοντάρι προέρχεται από το Μαυσωλείο του Νεάρχου, Αμφιπολίτη στρατηγού και ναύαρχου του Μ. Αλεξάνδρου. Άλλοι πιστεύουν πως στήθηκε προς τιμήν του Αμφιπολίτη Λαομέδοντα, γιό του Λαρίχου και έμπιστου φίλου και στρατηγού του Μ. Αλεξάνδρου.
Τέλος αναφέρεται και η εκδοχή πως το λιοντάρι της Αμφίπολης στήθηκε από τους Μακεδόνες για ανάμνηση μάχης ανάμεσα στους Αμφιπολίτες και στον Φίλιππο Β΄ το 356 π.Χ. όταν πολιορκούσε την Αμφίπολη για να την καταλάβει. Γι’ αυτό και το πρόσωπο του λιονταριού είναι στραμμένο προς την πόλη, αντίθετα αν ήτανε μνημείο Αμφιπολίτικο θα ήτανε τοποθετημένο, μέσα στην πόλη και θα κοίταζε έξω απ’ αυτή.
Γενικά το λιοντάρι για τους Μακεδόνες υπήρξε ανέκαθεν ιερό σύμβολο και φανέρωνε την ισχύ, το μεγαλείο, τη δόξα και τη μεγάλη δύναμη της πόλης. Πολλοί πιστεύουν πως στήθηκε στην Αμφίπολη σαν συμβολικό μνημείο, που εξέφραζε τη μεγάλη ιστορία και τον πολιτισμό της, όπως συνέβη και με τα λιοντάρια της Δήλου.
Τίποτε δεν είναι βέβαιο για την ύπαρξη του μνημείου και δεν είναι γνωστός ο πραγματικός λόγος της ύπαρξής του ούτε πια ακριβώς χρονολογία ούτε ποιος το φιλοτέχνησε.
Η Αμφίπολη ήταν η πόλη της Μακεδονίας στην οποία διαδραματίστηκαν τα πιο σοβαρά ιστορικά γεγονότα και διεξήχθησαν οι πιο φονικότερες μάχες που άφησαν τα ίχνη τους μέχρι σήμερα.



Νικ. Χρηστίδης