ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ ΙΑΤΡΟΣ – ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ

ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΙΑΤΡΟΣ – ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

         Ο Ιπποκράτης Μακρής γεννήθηκε στην Αρτάκη της Μικράς Ασίας.

         Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ως Ιατρός χειρούργος εγκαταστάθηκε στα Σέρρας μαζί με τη γυναίκα του Ουρανία που ήταν επίσης γιατρός.

Διατήρησε για πολλά χρόνια Ιδιωτική Κλινική επί της οδού Αριστοτέλους στην πόλη μας και συγχρόνως ήταν και Ιατρός του Νοσοκομείου Σερρών, Διευθυντής Χειρουργικής Κλινικής.

Ήταν άτομο δραστήριο και ασχολήθηκε με τα κοινά της πόλης μας.

Ήταν μέλος της Ηγεσίας του Δημοκρατικού Φρουρού του Παραρτήματος Σερρών που είχε αναλάβει την όλη οργάνωση του κινήματος του 1935.

Έλαβε ενεργό συμμετοχή στο κίνημα του 1935 και με την αποτυχία του κινήματος συνελήφθη μαζί με τον τότε Νομάρχη Σερρών από τους πρώτους. στις 15 Μαρτίου 1935 και δικάστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3 ετών και ενεκλίσθη στις φυλακές.

Αποφυλακίστηκε τον Δεκέμβριο 1935 με την Αμνηστία που δόθηκε από τον Βασιλέα Γεώργιο.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Παραρτήματος Σερρών της Εθνικής Ενώσεως Βορείων Ελλήνων, Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σερρών κυκλοφορούσε στην πόλη και επισκέπτονταν τους ασθενείς του με το άλογό του τον Αράπη που ήταν μαύρο.

Κατά την Βουλγαρική Κατοχή 1941, εκδιώχθηκε από τους Βούλγαρους και κατ’ αρχάς πήγε στην Αθήνα για ένα διάστημα στη Νέα Αρτάκη στην Εύβοια και εν συνεχεία στην Αθήνα. Φεύγοντας από τα Σέρρας, το αγαπημένο του άλογο, τον Αράπη, τον άφησε σε κάποιο φίλο του. Αυτό όμως δεν άντεξε στην απώλεια του επί σειρά ετών αφεντικού του και έτσι σύντομα κατάφερε να ξεφύγει από το νέο του αφεντικό και επέστρεψε στον παλιό του σταύλο. Τον βρήκε κλειστό και έπεσε στο κλιμακοστάσιο που οδηγούσε στο υπόγειο της κλινικής που ήταν αρκετά βαθύ και εκεί ξεψύχησε, αυτοκτόνησε από κατάθλιψη.

Μετά την κατοχή ο Ιπποκράτης Μακρής με την οικογένειά του επανήλθε στα Σέρρας όπου εξακολούθησε τη λειτουργία της κλινικής του για λίγα χρόνια και μετακόμισε στην Αθήνα.

Είχε έναν γιο, τον Κώστα, που σπούδασε Ιατρική και πήρε την ειδικότητα του Παθολογοανατόμου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εν συνεχεία μετεκπαιδεύτηκε στην Αμερική όπου και παντρεύτηκε και παρέμεινε εκεί και έγινε καθηγητής Πανεπιστημίου.

Μετά το θάνατο της συζύγου του Ουρανίας ο Ιπποκράτης Μακρής δεν ξεχνούσε πήγε στην Αμερική, πλησίον του γιου του όπου και πέθανε σε βαθιά γεράματα.

Ο Ιπποκράτης Μακρής δεν ξεχνούσε την ιδιαίτερή του πατρίδα την Αρτάκη και έγραψε και δημοσίευσε στα Μικρασιατικά χρονικά που εξεδίδοντο στην Αθήνα καθώς και στην Αρχαιολογική Εφημερίδα Αθηνών τα κατωτέρω:

1.     Η Προϊστορική Αρτάκη και αι Περιπλανήσεις του Οδυσσέως το 1955.

2.     Τοπογραφικαί τινες Σημειώσεις περί των τειχών και του Λιμένος της Αρχαίας Προκοννήσου το 1955.

3.     Λαογραφικά Αρτάκης το 1956.

4.     Τα χωριά και μοναστήρια της Κιζικηνής Χερσονήσου 1961.

5.     Οι κάτοικοι της Κιζικηνής χερσονήσου το 1961.

6.     Πνευματική και εκπαιδευτική Κατάστασις εν Αρτάκη και τοις πέριξ από της Τουρκικής κατακτήσεως μέχρι το έτος 1922 το 1962.

Για τα οποία και εξέδωσε σχετικά βιβλία.

Κατά την αναχώρησή του από τα Σέρρας, την πλούσια Βιβλιοθήκη του δώρισε στην Δημόσια Βιβλιοθήκη Σερρών.

Ο Ιπποκράτης Μακρής ήταν πολύ καλλιεργημένο άτομο. Μελετούσε συνέχεια και τις ώρες που ήθελε να ξεκουραστεί έπαιζε ωραίο βιολί που ήξερε από τα νεανικά του χρόνια.

Νικόλαος Χρ. Χριστίδης